SCP: inburgering meer kans van slagen bij kort verblijf asielopvang

Dat constateert het Sociaal en Cultureel Planbureau in een langjarig onderzoek naar de positie en leefsituatie van statushouders die zich sinds 2014 in Nederland hebben gevestigd. "Bij een langer verblijf hebben mensen vaak psychische problemen en leren minder snel de taal", zegt onderzoeker Jaco Dagevos in het NOS Radio 1 Journaal.

In 2014 en 2015 kwamen er plotseling zoveel asielzoekers naar Nederland en Europa, met name uit Syrië en Eritrea, dat er werd gesproken van een vluchtelingencrisis. Het toenmalige kabinet van VVD en PvdA besloot deze mensen te laten volgen, gedurende een langere periode, om te zien hoe ze integreren in de Nederlandse samenleving. Een van de betrokken onderzoeksinstellingen is het SCP, dat vandaag zijn eindrapport publiceert.

Snel

Het belangrijkste punt dat het SCP maakt is dat om succesvol in Nederland te zijn, een snelle inburgering noodzakelijk is. En juist dat is een probleem door lange wachttijden bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) en door de beperkte mogelijkheden om een eigen huis te krijgen.

De mensen die in 2014 naar Nederland kwamen kregen sneller een plek in de samenleving dan de mensen die hier later kwamen. Asielzoekers die in 2014 een asielvergunning kregen hebben daar gemiddeld 110 dagen op moeten wachten. Bij statushouders die in 2019 hun vergunning kregen is die wachttijd opgelopen naar gemiddeld 208 dagen.

Nieuwe inburgeringswet

Het SCP adviseert het kabinet en gemeenten om al in de asielopvang met het integratieproces te beginnen. Niet alleen statushouders zouden daar gebruik van moeten kunnen maken, ook kansrijke asielzoekers.

Die mogen nu maar een beperkt aantal uren per week Nederlandse les volgen. Er is vertrouwen in de nieuwe inburgeringswet die volgend jaar ingaat. Die geeft gemeenten de mogelijkheid om al in de asielzoekerscentra kennis te maken met de nieuwe inwoner, waardoor er meer maatwerk geleverd kan worden.

Volgens de onderzoekers van het SCP krijgen statushouders een betere start als er in de opvang al een structureel aanbod is van taallessen en vrijwilligerswerk. Ook moeten er meer mogelijkheden komen om in die opvangperiode betaald werk te doen. Dat zou kunnen in sectoren met een tekort aan personeel.