Simone moet rondkomen van 80 euro per week: 'ik ga hier sterker uitkomen'

"Ik zit nu op 80 euro per week en daar moet dus echt alles van gedaan worden. Een tientje tanken, boodschappen, eventuele medicijnen en kleding voor mezelf." Simone Rosier is een van de 250.000 Nederlanders die kampen met schulden en worden begeleid bij het doen van hun uitgaven. Ze kwam door een scheiding in de schulden en verloor haar baan.

De groep met schulden hield de afgelopen tien jaar steeds minder geld over. Dat blijkt uit een steekproef van Zelf, een netwerk van maatschappelijke bewindvoerders. Na aftrek van de vaste lasten houden mensen met schulden en lage inkomens gemiddeld dit jaar nog 386 euro over per maand voor primaire levensbehoeften.

Elke week een uitdaging

Rosier kan niet werken vanwege rugklachten en is afhankelijk van de auto om in het ziekenhuis te komen. "Ik heb een paar zware operaties achter de rug, dus de auto is voor mij heel erg belangrijk. Met het openbaar vervoer gaan is geen optie. De auto mocht ik gelukkig van de bewindvoering houden, omdat het een goedkope is."

Boodschappen doen is elke week weer een uitdaging. "Ik begin in het weekend al te kijken naar wat er de week daarna in de aanbieding is", vertelt Rosier. "Dan maak ik een lijstje en moet ik een stuk of vier supermarkten af. Dan kijk ik wat er overblijft en wat er extra gekocht moet, zoals wasmiddel. Dat zijn wel de duurdere dingen."

Iedere donderdag gaat ze naar de voedselbank. "Dat is natuurlijk heel fijn, maar ook heel beperkt. Je bent afhankelijk van wat zij krijgen. De ene keer zit er wel een stronkje broccoli bij en de andere keer zitten er geen groenten bij. Het is echt heel fijn dat het er is, maar je redt niet de hele week ermee."

Rosier heeft twee kinderen van 16 en 19. Die hebben veel begrip voor de situatie, maar toch is het lastig. "Je wil ze toch elke avond het liefst wat voedzaams geven. Net als ieder kind."

De bewindvoerder heeft haar leven makkelijker gemaakt. "Door haar heb ik die angst niet meer als de post door de brievenbus valt. Zij heeft ervoor gezorgd dat ik kan ademhalen. Ik krijg geen post meer thuis. Zij regelt alle incasso's."

"Ik denk dat ik nog wel een jaar of twee bezig ben voor ik overal vanaf ben", vertelt Rosier. "Maar ik heb daar wel vertrouwen in." Ze vindt het vooral erg voor haar kinderen dat ze dit mee moeten maken. "Maar ik denk wel dat ik hier sterker uit ga komen."