Wandelen helpt bij verwerken van verlies, is te lezen in 'Het sneeuwklokjesbos, een wandeling'

Het was haar vader die met een grondboor de koop goedkeurde. Schrijver Annejet van der Zijl had een huisje op het oog in de duinen van Bergen, maar durfde het eigenlijk niet aan. Tot haar vader zei dat de grond goed was.

En zo verhuisde ze van het drukke Amsterdam naar de rustige duinen. Daar loopt ze elke dag urenlang met haar hond Toby rond, genietend van de natuur en het leven overdenkend: wat is heimwee precies en wanneer heb je dat? En waar hoor je thuis?

Het sneeuwklokjesbos

Over deze wandelingen schreef ze Het sneeuwklokjesbos, een wandeling. Een ode aan de duinen, hoe lopen in de natuur helpt bij verlies, rouw en hoe wandelen met een hond troost kan bieden. Maar het is ook een kleine streekgeschiedenis. Over de Amerikaanse schilder George Hitchcock die ruim anderhalve eeuw geleden naar Egmond aan Zee kwam om daar te schilderen. Om vervolgens de Egmondse school te stichten, een bloeiende kunstenaarsgemeenschap.

Ook duikt zij in het leven van Tante Tsaar oftewel Marie van Reenen, een vrome society dame van Duitse afkomst, die zoveel heeft betekent voor deze omgeving van Bergen.

Annejet van der Zijl

Annejet van der Zijl debuteerde in 1998 met Jagtlust, over het meest roemruchte artistieke broeinest van Nederland. Van haar boek Sonny Boy (2004) werden meer dan een half miljoen exemplaren verkocht. Ook werd het boek verfilmd. In 2012 ontving Annejet van der Zijl de Gouden Ganzenveer voor haar grote betekenis voor het geschreven en gedrukte woord in Nederland.