'Armoedehulp voor kinderen in Nederland is te ingewikkeld'
- Nieuws
- 'Armoedehulp voor kinderen in Nederland is te ingewikkeld'
Gemeentelijke regelingen voor kinderen in armoede zijn vaak veel te ingewikkeld of niet bekend bij de mensen die ze nodig hebben. Dit blijkt uit onderzoek van de Rotterdamse kinderombudsman. Dat, terwijl in Rotterdam één op de vijf kinderen in armoede leeft. "Armoede werkt door op het hele leven van een kind", legt kinderombudsman Stans Goudsmit in De Nieuws BV.
Video niet beschikbaar
Kinderombudsman Stans Goudsmit, betrokken bij de situatie van veel kinderen, legt uit: "Armoede betekent in eerste instantie een tekort aan geld, maar het is veel meer dan dat. Een meisje dat ik sprak zei: wij hebben thuis geen speelgoed en daarom nodig ik geen vriendinnetjes thuis uit. Dus het gaat ook over uitsluiting en pesten."
Goudsmit noemt armoede een 'veel koppig monster' en licht dit toe: "Armoede werkt door op het hele leven van een kind. Kinderen in armoede hebben een slechtere gezondheid een lager schooladvies op school, meer kans op kindermishandeling, meer kans op jeugdcriminaliteit."
Armoede heeft effect op kinderen
Hulpverlener en oprichter van Stichting MAIT, Marjorie Malbons herkent dit: "Als er ouders binnenkomen met schulden dan merk je ook vaak dat de kinderen tekortkomen. Je ziet dat de kinderen niet mee kunnen op schoolreis of dat er geen ingerichte kamer is. Of dat de boodschappen niet voldoende zijn omdat de ouders er geen geld voor hebben. Je ziet dus best wel veel dat effect op de kinderen heeft."
Goudsmit, heeft onderzoek gedaan naar armoede-regelingen waar kinderen in armoede gebruik van kunnen maken en ziet dat er regelingen zijn waar onvoldoende gebruik van wordt gemaakt. Zoals de regelingen voor sport en cultuur of voor een laptop en een fiets. "De belangrijkste conclusies uit mijn onderzoek is dat die regelingen te onbekend en te ingewikkeld zijn om aan te vragen en maar gedeeltelijk aansluiten bij de behoefte die kinderen hebben", aldus Goudsmit. Malbons: "Ze weten niet wat er allemaal mogelijk is voor hun kinderen in Rotterdam."
Luisteren naar de kinderen
Michiel Grauss, wethouder in Rotterdam, zegt het een 'helder en duidelijk' rapport te vinden. "Niet alleen gaan we er wat mee doen, maar we doen er ook al wat mee. Dus we hebben onze eigen brieven en procedures aangepast. En we werken heel veel samen met intermediairs, bijvoorbeeld op de scholen, de mensen bij levensbeschouwelijke organisaties, bij sportverenigingen etc. Daar luisteren we naar en we luisteren naar de kinderen."
Toch ligt het ingewikkeld. "Ik ga niemand verplichten om op ballet te gaan. Maar wat ik wil is dat elk kind die in armoede leeft die zoiets zou willen doen, dat dat kan. Nou en dan moeten we nog best wel veel stappen zetten", aldus Grauss
Kennen de regelingen niet
Voor haar onderzoek naar de armoede-regelingen heeft Goudsmit ook veel met kinderen zelf gesproken: "Die zeggen ook wij kennen de regelingen niet. In plaats van alleen onze ouders te infomeren, informeer onszelf. Zodat de kinderen ook zelf aan hun ouders kunnen vragen: ik hoor dat ik gratis op voetbal kan, mam wil je me opgeven? Jongeren zeggen, 'waarom kunnen wij eigenlijk niet zelf een aanvraag doen, waarom kunnen alleen mijn ouders dat', en soms kunnen de ouders het niet want die hebben dan een intermediair nodig."
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Een druk op de knop
Ook heeft Goudsmit de kinderen die in armoede leven gevraagd naar wat zij belangrijk vinden: "Wij vinden met name een fijn thuis belangrijk, waar genoeg te eten is en kleding en elektriciteit. En op dat punt sluiten de regelingen niet voldoende aan bij wat de kinderen belangrijk vinden." Haar belangrijkste aanbeveling is dan ook: "Zet kinderen en ouders centraal. De regelingen zijn te veel ingericht vanuit het systeem vanuit de gemeente." Goudsmit is ervan overtuigd dat dit het veel gemakkelijker maakt.
"Nu zijn er in Rotterdam drie verschillende regelingen, die je op drie verschillende manieren, bij drie verschillende instanties moet aanvragen. Dat is wellicht gemakkelijk vanuit de gemeente. Maar als je ouders zou vragen, die zouden zeggen: waarom kan ik niet met één druk op de knop die aanvragen allemaal tegelijk aanvragen", aldus de Kinderombudsman van Rotterdam.