Column: Internetkramp is niet nodig
- Nieuws
- Column: Internetkramp is niet nodig
Instagram, Snapchat, Facebook, WhatsApp en ga zo maar door. Jongeren maken er dagelijks massaal gebruik van en ouders zijn er vaak bezorgd over. Sommige ouders controleren elk internetbezoek van hun kinderen, leggen hun iPhones achter slot en grendel en stellen strenge tijdseisen. Andere ouders chatten zelf juist lekker mee en zien vooral de voordelen van sociale media. Wat is wijsheid? Vanavond in Kwesties, om 20.00 uur op NPO Radio 1, nu door Annabel Nanninga.
En stelt u zich nu eens voor dat u een puber hebt van zestien jaar. Als zijn vrienden bellen, luistert u mee aan de telefoon. U leest eerst alle whatsapp-berichten, voordat hij ze mag sturen. U leest ook alle inkomende berichten en filtert boodschappen die u ongeschikt acht. U brengt hem wekelijks naar de voetbaltraining, tien minuten fietsen verderop, en u haalt hem ook weer op. In de schoolpauzes wijkt u niet van zijn zijde en u houdt nauwgezet in de gaten met wie hij spreekt en wat er wordt gezegd. Ook mal, toch?
Toezicht
Toch is dit precies wat veel ouders online wel doen: kleine kinderen veel te weinig toezicht geven. Of pubers juist veel te veel afschermen. Als je dat gedrag vertaalt naar het ‘echte’ leven, zie je hoe absurd deze manier van doen is.
Ja, het internet kan een grote, boze, donkere plaats zijn, net als de echte wereld. Net als in het echt heb je er klootzakken en lieverds. Zowel on- als offline zijn er engerds en kinderlokkers, maar ook waardevolle mensen die je de ogen kunnen openen en je horizon kunnen verbreden. En, net als in het toetsenbordloze leven, zullen je kinderen moeten leren leven in die grote, boze, maar ook spannende wereld.
Klootzakjes
Totdat de moeder van een klasgenootje belde: mijn etter had zich, samen met een vriendinnetje, gestort op het (via dat brave Hyves-paginaatje) treiteren van haar dochter. Schaamrood op de kaken: die teugels had ik dus even té los gelaten. Maar de andere moeder liet ook de 'zelfcorrigerendheid' van een (online) gemeenschap zien. Zij trok aan de bel, mijn koter kreeg op haar kop, het was, wederom, online niet veel anders dan in het echte leven.
Op de omgeving van je opgroeiende kind heb je niet altijd evenveel invloed. Maar iedere ouder kent zijn eigen kind het beste en heeft daar wél invloed op. Je weet dat je je zoon prima kan vertrouwen met veel vrijheden, je weet dat je dochter misschien meer grenzen nodig heeft. Of naïever is en dus vatbaarder voor groepsdruk. Handel daar online net zo naar als offline, dan hoeft je kind niet eenzaam tussen internetgevaren door te slalommen, maar hoeft hij ook niet op zijn negentiende nog achter een EO-familiefilter.
Annabel Nanninga is freelance verslaggever, opiniemaker en columnist voor onder andere ThePostOnline, RTL Z, Powned en Veronica Magazine.
Gerelateerd
