Eén op de 30 kinderen lust niets door eetstoornis: 'Ouders stonden elke avond bij de McDrive'

Wat is ARFID?

ARFID is een eetstoornis waarbij de focus ligt op het vermijden van bepaald voedsel door angst, niet door een vertekend lichaamsbeeld, zoals bij anorexia of boulimia. "Het gaat echt om een angst voor het eten van bepaald voedsel," vertelt Rita. "Mijn jongste zoon wilde bijvoorbeeld jarenlang alleen maar één soort bruine bonen eten. Toen dat potje uit de schappen verdween, hadden we een groot probleem."

Dagelijkse uitdagingen

Het leven met een kind dat ARFID heeft, brengt enorme uitdagingen met zich mee. "Je kunt niet hetzelfde eten voor iedereen klaarmaken, dus we eten allemaal iets anders" zegt Rita. "Gelukkig gaat het nu beter met onze jongste zoon. Hij leert langzaamaan nieuwe groenten eten, maar dat heeft veel tijd gekost." Veel ouders herkennen de wanhoop. "We hebben zelfs geld aangeboden voor een hapje aardappelen met appelmoes, maar de angst is zo groot dat het kind gewoon wil wegrennen."

Niet begrepen door de omgeving

ARFID wordt vaak verkeerd begrepen. Ouders krijgen vaak te horen dat hun kind gewoon 'lastig' is of dat het een kwestie van opvoeding is. "Er zijn ouders die elke avond bij de McDrive staan omdat hun kind alleen maar frietjes eet," vertelt Rita. "Voor buitenstaanders lijkt dat op verwend gedrag, maar voor deze ouders is het een dagelijkse strijd."

Een van de grootste problemen bij ARFID is de overgevoeligheid voor smaken, geuren en texturen. "Stel je voor dat er een grote sprinkhaan op je bord ligt en je wordt gedwongen die te eten," legt Rita uit. "Die angst en misselijkheid, dat is wat kinderen met ARFID dagelijks voelen." Deze kinderen ervaren voedsel alsof het bedreigend is, wat eten onmogelijk maakt.

Oplossingen op school

Voor kinderen met ARFID kan de schoolomgeving ook een uitdaging zijn, vooral als er strikte regels zijn rondom gezond eten. "Er zijn scholen waar kinderen alleen water mogen drinken," vertelt Rita. "Maar als een kind met ARFID maar één drankje kan verdragen en dat is geen water, dan drinkt het de hele dag niets." Gelukkig, zegt ze, zijn er ook veel leerkrachten die begrip tonen. "Mijn dochter moet op de gang eten, omdat de geuren van andere kinderen die eten voor haar te veel zijn."

ARFID is een erfelijke eetstoornis vertelt Rita, even erfelijk als ADHD of autisme: "In ons gezin hebben drie van de zes kinderen ARFID, en dat is geen toeval. Het is sterk erfelijk," vertelt Rita. Volgens onderzoek heeft 60% van de mensen met ARFID ook kenmerken van autisme of ADHD.

ARFID als volwassene

Hoewel ARFID vaak bij kinderen wordt vastgesteld, groeien veel volwassenen niet over hun eetstoornis heen. "Schaamte speelt een grote rol," zegt Rita. "Volwassenen met ARFID verstoppen hun problemen, omdat ze bang zijn niet serieus genomen te worden. Stel je voor dat je een succesvolle carrière hebt en je moet toegeven dat je geen broodjes tijdens een lunchbijeenkomst kunt eten. Dat is voor veel mensen met ARFID de realiteit."

Meer bewustzijn en hulp

Rita is nu actief in het geven van voorlichtingsbijeenkomsten voor ouders en ziet dat het bewustzijn rondom ARFID langzaam groeit. "Het is gelukkig steeds meer bekend geworden", zegt ze. "We hopen dat met meer bewustzijn en begrip, kinderen met ARFID de hulp krijgen die ze nodig hebben."