Vier keer zoveel zeehonden verstrikt in afval, 88% afkomstig uit visserij

De zeehondencentra hielden van 2010 tot 2020 de data bij van zeehonden die gewond raakten door plastic afval in zee. Sinds 2018 is er een sterke toename. Voor 2018 ging het om zo'n zeven zeehonden per jaar, in 2019 en 2020 werden er respectievelijk 38 en 37 verstrikt geraakte zeehonden geteld.

Vooral afval uit visserij

Bij verstrikking snijdt het afval in lichaamsdelen, zoals de nek of de flappen waarmee ze zwemmen. Daarbij kunnen ernstige verwondingen ontstaan. In 88 procent van de gevallen was het afval afkomstig uit de visserij.

Vooral grijze zeehonden worden slachtoffer, zegt Salazar-Casals. "Die zijn nieuwsgieriger dan gewone zeehonden. Daardoor komen ze vaker in contact met vissers en raken ze ook vaker verstrikt."

Het onderzoek toonde ook aan dat zo'n 70 procent van de zeehonden naar het opvangcentrum kan worden gebracht of ter plaatse kan worden geholpen. In 20 procent van de gevallen is het niet mogelijk om bij het dier te komen en in 10 procent van de gevallen is de zeehond al dood.

Voorkomen beter dan genezen

Komend weekend wordt een zeehond vrijgelaten die nog wel geholpen kon worden. Het dier met de naam Tefiti werd onlangs op Schiermonnikoog gevonden met ernstige verwondingen. "Het was een heel diepe wond, maar gelukkig was die niet ontstoken."

Het zeehondencentrum roept iedereen op een steentje bij te dragen door de stranden op te ruimen. Want in lang niet alle gevallen loopt het goed af met de zeehond. En voorkomen is beter dan genezen.

"Maar tegelijk komt dit probleem niet door één of twee personen", zegt Salazar-Casals. "Dit moet op hoger niveau aangepakt worden. Zonder regels of wetten kunnen we niet veel doen."