De politiek rondom de koopkrachtproblemen

"Nederland is een land van betrekkelijke consensus"

Te Velde begint: "Je zou kunnen zeggen wat er nu gebeurt, gebeurt ieder jaar en het is niet bijzonder wat er nu gebeurt; we geven gewoon wat extra geld uit. Maar de vraag is of dat echt zo gaat werken." Te Velde vertelt hoe de politiek in Nederland elke 20 jaar drastisch verandert. "Nederland is een land van betrekkelijke consensus: we gaan een hele tijd met zijn allen ongeveer dezelfde kant uit, dan bedenken we dat het genoeg geweest is en dan gaan we weer wat anders doen."

Hij haalt het kabinet uit de jaren '80 aan. "Het kabinet Den Uyl had in '77 moeten aftreden. We waren ondertussen in de oliecrisis beland dus onze economie lag overhoop. Dat samen met een staat die nogal veel uitgaf en een economie waar het slecht mee ging leidde tot een soort patstelling die doorbroken is door Ruud Lubbers. Hij begon met een beleid dat je neo-liberaal kon noemen. Het was een omslag in de politiek," eindigt Te Velde.

Spiegelbeeld

En dat lijkt veel op de huidige situatie in Nederland. "Het lijkt op de situatie van nu, maar dan in spiegelbeeld. Dat kabinet deed te veel en bemoeide zich te veel met de burger en het volk. En er was sprake van werkeloosheid. Nu hebben we een tekort op de arbeidsmarkt en we hebben een overheid waarvan bijna iedereen vindt dat hij meer moet optreden, denk aan het stikstof dossier. Nu komen daar ook nog die economische problemen, de koopkrachtproblemen van de bevolking bij. Als je dat bij elkaar optelt, denk je dat dit kabinet tegen hun eigen zin in een bepaalde kant op worden geduwd: dat ze toch wel zullen moeten optreden."

Maar Te Velde denkt niet dat er snel veel gaat veranderen, maar geeft de hoop niet op. "In de politiek zijn er altijd opties, en de eerste optie is altijd om niet te veel te veranderen. Er is best een kans dat de problemen door het kabinet voor elkaar uitgeschoven te worden. Tegelijkertijd zie je ook dat er iets aan het schuiven is. Verandering."