Passend onderwijs onder druk: 'Ik had er juist graag gebruik van willen maken'

De Wet op Passend Onderwijs, die sinds augustus 2014 ingevoerd is, schrijft voor dat kinderen met leer- en gedragsproblemen of een lichamelijke handicap zoveel mogelijk naar een 'gewone' school gaan. Het zogeheten 'speciaal onderwijs' is sindsdien alleen nog voor leerlingen die intensieve begeleiding nodig hebben. Eind dit jaar wordt de wet geëvalueerd in de Tweede Kamer, maar het Lerarencollectief deed alvast een voorzet met een eigen onderzoek onder leraren en stelt vast dat er verschillende problemen optreden in de praktijk. Hoe ervaren ouders of leerlingen zelf het passend onderwijs?

'Het werkt gewoon niet'

De zoon van luisteraar Jorrit Gerritsma heeft last gehad van passend onderwijs. "Er zaten twee kinderen in zijn klas die in speciaal onderwijs thuishoorden. Zij kregen wel de aandacht en daardoor was er voor de andere 28 kinderen niet voldoende aandacht, waaronder voor onze zoon. We hebben veel gesprekken gevoerd met de docent en directie en daar kwam uit naar voren dat deze kinderen wellicht op een andere vorm van onderwijs thuishoorden, maar dat het heel moeilijk is om een plek te krijgen op het speciaal onderwijs als ze al op regulier onderwijs zitten. We rommelen nu zes jaar aan met het passend onderwijs en er moet gewoon een keuze worden gemaakt. En wat mij betreft werkt het absoluut niet."

"Scholen worstelen ermee om expertise in huis te halen", vertelt de vader, "maar die ruimte is er niet. Er zijn dertig kinderen die allemaal aandacht nodig hebben om dingen te leren. Als er dan twee jongetjes zijn die de boel op stelten zetten, wordt het onmogelijk gemaakt om het curriculum uit te rollen." Inmiddels zit de zoon van Gerritsma op een andere school. "Dat is natuurlijk ook niet wat je wil, eigenlijk."

'Ik had juist graag gebruik willen maken van passend onderwijs'

Amber van Ginneken had graag gebruik willen maken van passend onderwijs. "Ik kom zelf van het speciaal onderwijs omdat ik een handicap heb en in een elektrische rolstoel zit. Daardoor was het moeilijk voor mij op niveau onderwijs te krijgen. Het gaat om de grensgevallen tussen speciaal en regulier onderwijs. Wat doe je met iemand die wel regulier onderwijs kan volgen en een beetje begeleiding nodig heeft?" vraagt Van Ginneken zich af.

"Je kunt op het speciaal onderwijs niet verder komen dan vmbo niveau en uiteindelijk heb ik op het hbo en de universiteit gestudeerd. Dat was een hele lange weg en ik moest veel moeite doen om aangenomen te worden. Ik heb bijvoorbeeld ook geen Cito-toets gedaan. Het was niet duidelijk op papier wat mijn capaciteiten waren."

'Interne begeleiding goed op orde'

Arie ten Wolde heeft een hoogbegaafde dochter van 9 jaar en is wel te spreken over het passend onderwijs. "Wij zijn vanaf het begin heel enthousiast over hoe de school extra begeleiding biedt aan onze dochter. We zijn op vier verschillende scholen geweest om te kijken hoe een school ermee omgaat. Er zijn veel scholen die het op een klassieke manier aanpakken en deze school heeft een moderne insteek en de interne begeleiding is goed op orde. In de klas zitten 25 kinderen, vertelt Ten Wolde. "Onze dochter gaat meerdere keren per week om tafel met een intern begeleider."