Binnenland

Spermadonor strijdt tegen stigma: 'Niet iedere donor heeft honderden kinderen'

foto: ANP

Nieuws
Spermadonor strijdt tegen stigma: 'Niet iedere donor heeft honderden kinderen'

Op dit moment is het één van de best bekeken documentaire op Netflix: The Man With 1000 Kids. In de documentaire komen ouders aan het woord die een kind kregen met de Nederlandse spermadonor Jonathan Meijer. Maar het beeld dat geschetst wordt zorgt voor een stigma op het donorschap, vindt Michiel Aten. Daarom richtte hij de werkgroep Priamos op. Hij vertelt erover in Villa VdB.

Video niet beschikbaar

Stigma

Hoe kan het dat er zo’n stigma bestaat op spermadonors? "De hele wereld van kunstmatige inseminatie rammelt aan alle kanten qua schandalen en misbruik. Alles wat verkeerd kan gaan is ook al verkeerd gegaan, ben ik bang. Er zijn maar heel weinig klinieken die nu nog steeds geen schandaal op hun naam hebben gekregen."

Ongewilde kinderloosheid

Wanneer Aten uitlegt waarom hij is gaan doneren, krijgt hij vaak positieve reacties. Hij vertelt waarom hij is gaan doneren: "Ik heb het gedaan omdat ik ongewilde kinderloosheid van dichtbij heb meegemaakt bij vrienden. En in diezelfde tijd las ik een advertentie in de krant van Vaders voor Vaders. Ik dacht: ik ben alleen, ik heb geen partner. Maar ik kom uit een hele grote familie, dus de kans dat dat ik een geschikte donor ben is misschien best groot."

Hij doneerde bij een kliniek waarbij zijn gegevens geregistreerd stonden, zodat zijn nakomelingen met vragen bij hem terecht konden. "Ik dacht toen in die tijd: als zij vragen hebben, dan mogen ze die komen stellen." Uiteindelijk kreeg hij 20 nakomelingen.

Priamos

Waarom richtte hij de werkgroep Priamos op? "Ik heb het opgericht omdat ik het raar vond dat wij niet als donoren een netwerk hebben waarbij je onderling eens hulp kunt vragen aan elkaar, hoe je met bepaalde situaties omgaat bijvoorbeeld." Zo vond hij een DNA-match met een nakomeling in een internationale DNA-bank, maar hij vond het lastig te bedenken hoe hij daar mee om moest gaan: "Toen dacht ik: wat is nu de beste weg? Achteraf heb ik het verkeerde gedaan. Ik heb meteen een mailtje gestuurd, maar je kunt veel beter even afwachten." De werkgroep kan donoren in dit soort situaties helpen.

'Wees eerlijk tegen je kinderen'

Tot slot roept Aten op om altijd eerlijk te zijn tegenover kinderen met een donorvader: "Heel veel ouders vertellen niet aan hun kinderen dat ze met behulp van een donor tot stand zijn gebracht. Ik wil ook bij deze alle ouders die mij nu horen echt op het hart drukken: vertel het nu en stel het niet uit, want het is nooit het juiste moment."