De 1800 hertjes en de wolf

In de Oostvaardersplassen mogen 1800 gezonde edelherten worden afgeschoten. Dat heeft de rechter bepaald. Twee boswachters daar gaven van de week al aan niet bereid te zijn tot het neerschieten van gezonde dieren.

Tegelijkertijd is de wolf leefgebied aan het veroveren, ook in Nederland. In Duitsland gaat het heel goed met de wolf en ook in ons land wint het roedeldier terrein. Tot onvrede van de boeren die vrezen voor het lot van hun schapen. De ongestelde vraag is deze week dan ook een bloederige: kan de wolf niet worden uitgezet in de Oostvaardersplassen? Een telefoontje met ecoloog Roeland Vermeulen van Wolven in Nederland.

Wildroosters

Volgens Vermeulen mag je niet zomaar dieren introduceren in het wild. Wel zou je dieren die zelf al op een natuurlijke wijze hun weg vinden mogen helpen. Dat is bij de wolf overigens niet nodig: het dier kan zonder problemen over de wildroosters van de Oostvaardersplassen. Maar hem actief uitzetten is dus verboden.

De wolf heeft niet voldoende aan de Oostvaardersplassen alleen. Het is volgens Vermeulen een territoriaal dier dat een leefgebied nodig heeft van zo’n 250 vierkante kilometer. Dan zijn de 60 vierkante kilometer van de Oostvaardersplassen niet genoeg.

Paradijs

Mocht de wolf zelfstandig zijn weg vinden naar de Oostvaardersplassen, dan belandt hij wel in een soort paradijs met al die edelherten, zou je denken. Vermeulen vermoedt dat dat meevalt. Een wolf jaagt volgens hem niet graag in zo’n open gebied. Al zou hij de edelherten wel klem kunnen lopen tegen de hekken. Daarnaast kun je je afvragen hoeveel vlees er aan een langdurig hongerlijdend hert zit.

Conclusie

De wolf zou zeker een bijdrage kunnen leveren bij de problemen met natuurbeheer in de Oostvaardersplassen, meent Vermeulen. Maar het lost het probleem niet in zijn geheel op. Een roedel wolven eet ongeveer eens in de drie dagen een edelhert. Om 1800 herten te verorberen, heeft een roedel wolven dus 600 dagen nodig.