Tegen iedereen hoi zeggen; 'sommige mensen hadden niet eens door dat ik ze begroet'

Het idee ontstond in de sportschool, legt Boström uit. "Het is best een kleine sportschool en het wordt steeds drukker. Dus het valt meer op als we doen alsof we elkaar niet zien." Ze las in een boek dat een manier om fascisme te voorkomen is om oogcontact te maken en hoi te zeggen. "Dus ik dacht; dit moet ik absoluut implementeren in de sportschool. En zo begon het."

Onwennig

Is het dan niet normaal om iedereen die je ziet even te begroeten? "Mensen zeiden tegen me; 'iedereen doet dit toch, want dat is toch normaal'? Maar iedereen doet het op hun eigen manier. Of niet. Het was in het begin ook onwennig om te doen. Sommige mensen hadden niet eens door dat ik hoi zei. Ze stonden er niet voor open. Maar verder ging het verrassend goed. Mensen vonden het leuk, toen werd het hoi-zeggen ingesteld. Het was allemaal een positieve verrassing."

Herkennen

Zelf moest ze ook bewuster hoi zeggen, legt Boström uit; "Ik had in het begin niet de goeie timing, of ik zei het te zacht. Of ik had niet de goede lichaamstaal. Toen dat beter afgestemd was, ging het beter." Het herkennen dat je de ander ziet is al heel belangrijk, zegt ze. En dat dit klopt, komt ook naar voren uit onderzoek. "Wetenschappers onderzoeken dit ook echt, daar kwam ik later achter."

Gesprek

"Dat er ook mensen zijn die geen zin hebben om hoi te zeggen, dat zal je altijd blijven houden. Maar dat is ook prima", zegt Boström. Maar vaak liep de 'hoi' ook uit op een gesprek. "Als je meer gewend bent om hoi te zeggen, ik de drempel voor een extra zinnetje ook lager. Dus het gedrag breidt zich uit."

Stad versus platteland

Vaak wordt gezegd dat mensen die op het platteland wonen vaker elkaar begroeten. Maar dat doet Boström af als een 'keukentafeltheorie' die we hebben over mensen uit bepaalde streken. "De onderzoekers die ik erover sprak hebben geen hard bewijs dat die mensen vaker hoi zeggen of juist niet. En, zeggen zij, als we verder kijken dan hoi zeggen en juist focussen op sociale aspecten of verbondenheid, dan kan het op het platteland ook heel ongezellig zijn. Niet iedereen voelt zich geaccepteerd. Er bestaat een romantisch idee dat het warm en gezellig is op het platteland."