Agenten zijn geweld beu: 'Het is geen eerlijk potje vechten meer'

Voor Ludo Stoffer van de Nederlandse Politiebond, tevens agent op het bureau Hoofddorp, komen de verhalen niet uit de lucht vallen. "Dit gebeurt helaas dagelijks", zegt hij in NOS Met het Oog op Morgen. "Ik hoor elke dag wel over een gewonde collega. Je gaat bijna denken: het hoort erbij."

Het gebrek aan respect vindt hij het ernstigst. "Het geweld is niet gericht aan de persoon in het uniform, denk ik dan, maar om de politie zelf." Daarnaast zorgen YouTube en Dumpert ervoor dat alles wordt vastgelegd en kijkers een mening vormen over de incidenten, zonder de context te kennen.

Koevoet, knuppel of mes

Recent is Stoffer in vier geweldsincidenten terechtgekomen. Zo kwam hij onlangs af op een melding van een vechtpartij in Hoofddorp. Bij aankomst begonnen omstanders zich te bemoeien met zijn werk en werden er kreten gescandeerd die de agent "niet durft te herhalen". Uiteindelijk belandde de agent vechtend op straat.

Stoffer zit al veertig jaar in het vak en ziet het geweld de afgelopen jaren escaleren en in frequentie toenemen. Ook wordt er sneller naar allerhande wapens gegrepen, signaleert Stoffer. "Een eerlijk potje vechten is het niet meer. Tegenwoordig hebben mensen vaak een koevoet, knuppel of mes in handen."

Politievakbond ACP pleitte maandag voor een celstraf bij geweld tegen hulpverleners, in plaats van een taakstraf. Dat vindt Stoffer geen slecht idee, maar hij heeft ook kanttekeningen. "Vanuit het Openbaar Ministerie krijgen we signalen dat we beter geen aangiftes kunnen doen, omdat ze omkomen in het werk. Daarnaast hoor je in de rechtbank: dit hoort bij je werk." De agent pleit er daarom voor dat eerst alle neuzen "dezelfde kant" op staan.

Het roer om

Sommige collega's van Stoffer hebben er geen zin meer in en besluiten het roer om te gooien. Oud-collega's werken nu als tuinman of machinist. Ook het werkrooster en het salaris spelen daarbij een rol. "Je laat je niet graag voor een paar centen in elkaar slaan", aldus Stoffer.

Zelf geniet hij ondanks alles nog volop van zijn werk. “Het klinkt wellicht afgezaagd: maar ik dien graag naar eer en geweten de inwoners van Hoofddorp en omgeving. Maar als iemand niet wil luisteren, moet hij het maar voelen.”