Kinderen over 2016: Opeens wist mijn opa de weg niet meer

Guusje (11) woont in Amsterdam. Voor de zomer nam ze een belangrijke beslissing: ik word vegetariër. "Dat was de eerste keer dat ik iets heel erg graag wilde en dat het ook gelukt is." Ze vindt het zielig voor dieren als die worden geslacht. Het gaat haar best goed af. "Als ik bitterballen zie denk ik wel: oh lekker, maar er zijn ook van die kaasstengels dus dan is het eigenlijk wel goed."

Vis eet ze wel, op aanraden van haar moeder. In haar klas is ze niet de enige vegetariër. "Er waren er eerst iets van zes maar nu zijn er nog drie." Allemaal meisjes, vertelt Guusje. De jongens gaan graag voor een hamburger naar McDonald's.

Haar moeder moet er nog wel aan wennen dat ze vegetariër is, vertelt Guusje:

"Mijn opa liep al 40 jaar hetzelfde stukje, maar opeens wist hij de weg niet meer," vertelt Isabel (11). Dit jaar werd haar duidelijk dat haar opa dement is. Hij weet niet meer hoe ze in het Nederlands heet, alleen haar Chinese naam kent hij nog.

"Hij vraagt elke keer: hoe oud ben je ook alweer?" Isabel is bezorgd dat het erger wordt. "Ik zou het niet leuk vinden als hij mij helemaal vergeet, dat hij denkt dat ik een bediende ben ofzo."

Isabel denkt ook wel eens na over hoe het is om oud te zijn. Luister hier naar haar verhaal:

Het was een mooi jaar voor Siem (12) uit Reuver, "in het midden van Limburg". In mei werd hij Nederlands schaakkampioen tot 12 jaar. "Ik vind schaken gewoon een heel leuk spel en ik doe het altijd met plezier. Na school ga ik eerst huiswerk maken en daarna schaken. 's Avonds in bed denk ik nog na over stellingen."

Elke dag is hij zo'n drie uur met schaken bezig. Niet iedereen begrijpt waarom hij dat doet. "Andere kinderen zeggen: kom na school gamen, maar dan zeg ik dat ik dat niet kan omdat ik wil schaken. Dat vinden ze dan heel raar."

Siem mocht door zijn winst op het NK naar het EK schaken, in Praag. Luister naar zijn verhaal:

Aan Karni (11) is bijna niet te horen dat ze pas sinds 2013 in Nederland is. Oorspronkelijk komt ze uit Syrië. In 2016 was school voor haar het belangrijkste. "Ik ben op een heel hoog niveau gekomen dit jaar. Ik wil advocaat worden en daarom doe ik mijn best om alles te leren", vertelt ze.

In Syrië zag school er anders uit. "Je eet bijvoorbeeld niet in de klas, zodat de klassen niet vies worden. En als je een toets goed hebt gemaakt dan krijg je een stempel van de directeur. Op mijn rapport had ik allemaal tienen." Karni heeft ook nare herinneringen aan Syrië. "Ik heb ongeveer drie keer meegemaakt dat een bom ontplofte in de buurt."

Het verhaal van Karni:

Alle gesprekken met kinderen zijn te horen in Het Geluid van 2016, tot en met vrijdag tussen 09.30 uur en 16.00 uur op NPO Radio 1. Lees hier meer over Het Geluid van 2016.