Blijf-van-mijn-lijfhuizen na 50 jaar nog altijd broodnodig: 'Enorm maatschappelijk probleem'

De Blijf-van-mijn-lijfhuizen waren in eerste in instantie niet traceerbaar, om zo de vrouwen te beschermen. Toch bleek dit niet goed te werken, legt Dingerdis uit. "Geheim maakt niet veilig. Bovendien wist iedere taxichauffeur in Amsterdam wist waar het Blijf-van-mijn-lijfhuis zat." Daarom zijn de locaties inmiddels bekend, waardoor vrouwen ook makkelijker aanspraak kunnen maken op een plek.

Stigma

"Je kunt je niet je hele leven blijven verstoppen voor je geweldpleger", gaat Dingerdis verder. "Door het te verstoppen, maak je het niet bespreekbaar en houd je het stigma erop." Dit "enorme maatschappelijke probleem" moet aangepakt worden, bepleit Dingerdis. "Huiselijk geweld kent geen sociaaleconomische grenzen."

Geslepen diamant

Mirjam is ervaringsdeskundige en vertelt dat huiselijk geweld erin sluipt. "Je wordt geslepen als een diamant zoals hij het hebben wil", verklaart Mirjam. Ze kreeg zowel fysiek als psychisch te maken met geweld. "Fysiek geweld kan je incasseren en raak je weer kwijt, maar psychisch geweld vond ik het ergste. Dat gaat onder je huid zitten." Mirjam heeft het "heel lang" voor zich gehouden, maar besloot toch hulp te zoeken en belandde in een Blijf-van-mijn-lijfhuis.

Kinderen

"Er kwam politie en Veilig Thuis bij kijken. Die zeiden: er is geen andere keus dan uit je huis gaan", vertelt Mirjam. Maar dat maakte ook veel angsten los. "Het imago van Veilig Thuis is dat het de organisatie is die je kinderen weghaalt, niet eentje die jou helpt."

Samen met haar kinderen kreeg ze een noodbed toegewezen. "Alle vrouwen hebben hun eigen bagage en eigen verhaal, lopen met een trauma of depressie rond." Naar buiten gaan was in eerste instantie ook niet toegestaan. "Achter de schermen wordt er hard voor je gewerkt om je veiligheid te monitoren en waarborgen", verklaart Mirjam. Uiteindelijk kwam ze ergens anders terecht, waar ze meer vrijheid kreeg.

Toekomst

De uitstroom gaat middels veiligheidsafspraken, ook met de ex-partner. Bovendien kreeg Mirjam trainingen tijdens haar verblijf. "Ik durf weer naar de toekomst te kijken. Ik hoop dat vrouwen lef en moed vinden om hun verhaal te delen met iemand die ze vertrouwen en de cirkel van geweld wordt doorbroken", zegt ze nu.

Ruimtetekort

Er zijn nog veel vrouwen die hiermee te maken krijgen. "Er is een ruimtetekort", erkent Dingeldis. "Er zijn 600 plekken beschikbaar, maar er zouden er 1700 nodig zijn. Als de situatie nog enigszins uit te zingen is, wachten vrouwen soms weken op een plek." Daardoor worden gemiddeld 14 vrouwen per dag niet opgevangen, terwijl zij wel in een gevaarlijke situatie verkeren. "Voor vrouwen in een levensbedreigende situatie hebben we altijd ruimte", verzekert Dingeldis.

Heeft u zelf te maken met huiselijk geweld of heeft u vermoedens dat een naaste slachtoffer is hiervan, neem dan contact op met Veilig Thuis. Dat kan door te bellen naar 0800 2000 of via de chat op de site veiligthuis.nl.