'Je schreeuwt je kind naar winst op de Spelen'

Ilse Paulis, de dochter van Niels en Marjan, lag tijdens de medaillerace op twee kilometer afstand van hen in het water. “Wij volgden de start via de schermen”, zegt Niels. “Ze lagen derde, toen tweede en ineens kwamen ze aan kop. En dan gaan alle Nederlanders staan, en overschreeuw je jezelf helemaal: kom op, ga door!” Dolblij stonden ze uiteindelijk bij de finish. “We knuffelden haar, waarna er meteen een leger aan fotografen om ons heen stond. En na de huldiging wilden wij natuurlijk even de medaille om hebben.”

Ilse Paulis en haar moeder in omhelzing na de winst.

Voor handboogschutter Sjef van den Berg verliepen de Olympische Spelen minder succesvol. In zijn sport wordt de strijd om een medaille beslist op slechts een paar centimeters. Maar dát hij er stond, was al een overwinning voor iemand die toen hij vier was al wist: ik wil handboogschutter worden. "Sjef z’n vader nam de kinderen mee naar de vereniging. Niemand vond het leuk, behalve Sjef," zegt moeder Agnes Vissers. "Hij was nog heel klein, vier jaar oud, dus mocht hij op een krukje staan om de pijlen af te vuren. Daarna wilde hij niets anders meer! Op zijn zevende verjaardag gaven wij hem zijn eerste boog."

Plastic pijl en boog

Dat Sjef nu zo goed is, is een weg geweest van doorzetten en altijd hard werken. Maar vakantie was ook voor de familie vakantie. Geen pijl en boog dus. Dat heeft Agnes geweten. "Sjef was 15, we gingen op vakantie naar Schotland. Ik zei tegen hem: nee, je neemt geen boog mee. Maar ja, Sjef zijn handen begonnen te jeuken en hij bleef net zolang vragen totdat wij overstag gingen. Uiteindelijk hebben we toch maar een plastic pijl en boog gekocht voor hem."

De ouders van Anna van der Breggen keken op het strand naar de wegwedstrijd van hun dochter. Herman en Marga hebben genoten. "We kunnen niet anders zeggen. Wij hebben echt het geluk gehad dat zij een medaille won, twee zelfs. Goud en brons!"

De wedstrijd begon kilometers verderop. "De finish was aanstaande, dus liep Marga alvast naar het parcours," zegt Herman. "En toen kwam dus die valpartij van Van Vleuten. Marga barste in tranen uit, want ze zag dat er een oranje renster gevallen was. Direct dacht ze aan Anna. Dat was heel erg schrikken." Pas veel later realiseerden vader en moeder uit Hasselt dat ze olympisch kampioen was. "Op het moment dat ze over de finish kwam, was er ook een soort van opluchting. De afdaling was namelijk voor iedereen gevaarlijk."

'Oh nee, niet nog een keer shoot-outs'

Goud voor Anna dus, maar zilver voor de hockeydames. Een teleurstelling voor de dames, maar ook voor de meegereisde ouders, onder wie die van keepster Joyce Sombroek. "Wij zaten in het stadion, samen met de andere vaders en moeders. Ik dacht: oh nee, niet nog een keer die shoot-outs! De eerste 5 tot 10 minuten na de wedstrijd was het stil. Niemand zei wat. Echt zonde. Dan heb je zo lang getraind voor deze Spelen, en dan mislukt het. En dan komen er veel emoties los."

Dinsdagavond zijn de ouders van Ilse Paulis, Joyce Sombroek, Anna van der Breggen en Sjef van den Berg te gast bij Langs de Lijn En Omstreken. 20.30 uur, NPO Radio 1