Hoe een eenvoudige plofkip de wereld veroverde

Een mensenleven geleden bestond de vleeskip nog helemaal niet. Maar vandaag de dag is dit diertje, dat enkel en alleen ter consumptie dient, niet meer weg te denken uit de agrarische industrie. Het gevogelte is zelfs zo prominent aanwezig in onze samenleving, dat verwacht wordt dat toekomstige archeologen die onderzoek doen naar deze tijd een bovengemiddeld grote hoeveelheid kippenbotten zal opvallen.

70 miljard kippen per jaar

Historicus dr. Dirk-Jan Verdonk schreef het recent uitgebrachte boek De ontplofte kip, waarin hij op gedetailleerde wijze de paradoxale geschiedenis van dit meest gegeten dier uiteenzet. Meest gegeten is in deze een understatement: in Nederland verorberen we jaarlijks zo'n 500 miljoen vleeskippen, wereldwijd zijn dat er maar liefst 70 miljard.

Het wrange aan de situatie is dat op de boeren na niemand zo'n kip eigenlijk ooit levend ziet. Dat is misschien ook niet zo gek, want met een gemiddelde levensduur van slechts vijf tot zes weken heb je niet veel tijd om de wezentjes te kunnen bewonderen. "En dat terwijl een normale kip gemakkelijk tien jaar oud kan worden", aldus Verdonk.

Is er nog toekomst voor de vleeskip?

Met 75 jaar een relatief jong dier dus, die vleeskip, maar is het beestje nog wel zo'n lange toekomst beschoren? Ondanks dat kippenvlees ongekend populair blijft, ziet Verdonk de toekomst voor het welzijn van deze doorgefokte hennen rooskleurig in. De bio-industrie speelt een belangrijke rol in de huidige klimaat- en biodiversiteitscrisis, zo stelt hij. Daar moet dus iets aan gedaan worden. In de discussies hieromtrent gaat het nu nog voornamelijk over varkens en koeien. Dit was een van de redenen voor Verdonk om zijn boek te schrijven: "De kip mogen we niet vergeten."