'De toekomst van de zwarte vrouw in Nederland moet worden verbeterd'

"Gewoon nu beginnen", zegt Callender als het gaat om het verbeteren van de positie van zwarte vrouwen in Nederland. "Vrouwen die rechten hebben gestudeerd, die werken in de thuiszorg. Bestuurskundigen, die werken als secretaresses", zo kan Callender nog wel even doorgaan over de problemen op de arbeidsmarkt waarover ze hoort.

Representatie

De voorzitter ziet ook nog veel misgaan als het gaat om representatie in bestuurlijke functies, de media en de politiek. "Bijna in alle sectoren worden de perspectieven van zwarte vrouwen nauwelijks meegenomen."

Op de conferentie zullen heel veel vrouwen van kleur aan het woord komen. Zo zijn Maria Liberia-Peters en Suzy Römer, twee voormalig minister-presidenten van de Nederlandse Antillen afgereisd naar Nederland om te komen spreken, vertelt Callender. "We zijn er super trots op dat zij haar kennis en ervaring komen delen."

Conferentie is een signaal

Maar de line-up is nog veel langer, gaat de voorzitter verder. "Van Linda Nooitmeer tot Natacha Harlequin. Allemaal sterke en succesvolle vrouwen." Naast het delen van hun ervaring hoopt Callender ook dat de conferentie een signaal geeft aan de overheid, het bedrijfsleven en de media. "Heren, dames: u laat wel talent liggen."

'Een vrouw valt niet'

Naast de inspirerende vrouwen die komen spreken denkt Callender ook vaak terug aan haar moeder en oma. "Een belangrijke boodschap van hun was: een vrouw valt niet. Je kan struikelen, maar je staat altijd weer op." Die boodschap zullen volgens de voorzitter veel zwarte vrouwen herkennen en hoewel ze het aan de ene kant heel goed vindt, denkt Callender daar nu ook wel wat genuanceerder over.

Dat was ook het verhaal van Linda Nooitmeer, voormalig voorzitter van het Nationaal Instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis, NiNsee, afgelopen november in de Anton de Kom-lezing. Dat het stereotype van de 'sterke zwarte vrouw' die altijd overeind blijft onder moeilijke omstandigheden, de emancipatie van zwarte vrouwen in de weg zit.

Dat herkent Callender zeker. "Omdat wij altijd sterk zijn, zijn mensen niet geneigd om zwarte vrouwen te beschermen. Je kunt tegen ze schoppen, je kan ze neerhalen, je kunt van alles met ze doen. Wie zorgt voor de zwarte vrouw?" Dit ziet Callender ook onderling tussen zwarte vrouwen gebeuren. "We zijn weinig geneigd om op te komen voor elkaar." Je ziet hier volgens de voorzitter gelukkig wel een kentering.