Fidan Ekiz: 'Ik merk dat ik activistischer word'

Er ging het een en ander stuk het afgelopen jaar voor Ekiz: haar huwelijk met journalist Wierd Duk, de reputatie van de Turkse gemeenschap waar ze deel van uit maakt en het debat over de islam is ook nog altijd even explosief. "Mijn scheiding - die onbedoeld bekend werd gemaakt door de Story - staat in mijn top 3 van ergste dingen die ik heb meegemaakt", vertelt Ekiz. "Afgelopen jaar ben ik in de rouw geweest."

Hoe kijkt Fidan terug op een huwelijk van twee mensen met verschillende culturele achtergronden? "Juist de verschillen heb ik altijd fascinerend en interessant gevonden. Ik kende alleen de islam. Ik kom uit een gesloten gemeenschap. Ik vond het heel interessant om andere religies te ontmoeten. Ik vond Wierds vader, een dominee, heel interessant, iemand waar ik veel van kon leren. Het was een verrijking om van elkaar te leren op het gebied van culturele en religieuze verschillen. We zijn allebei niet praktiserend met wat we beiden van huis uit hebben meegekregen."

Religie

Fidan Ekiz groeide op in een islamitisch gezin en ging als kind trouw naar koranles. "Maar zoals ik er nu mee omga, dan ben je eigenlijk geen moslim. Maar dat vind ik heel moeilijk om te zeggen dat ik geen moslim ben. Waarvan Wierd altijd zei: wat maakt dat nou uit wat je familie of anderen ervan vinden? Daar heeft hij ook gelijk in. Maar of jij je familie of gemeenschap de rug toekeert als ‘afvallige’ dat is wel echt anders. Ik heb gewoon een hele warme relatie met mijn familie. Ik wil gewoon rekening met ze houden. Het is geen angst, maar meer een gevoel niet te willen teleurstellen. Zij zien ook wel dat ik niet praktiserend ben. Maar het ook uitspreken, waarom zou ik ze daarmee confronteren? Mijn ouders worden er nu al op aangesproken dat ik zo kritisch ben over de islam."

Turken

2017 was ook het jaar dat Fidan Ekiz een hoop kritiek kreeg van de Turkse gemeenschap. "Het was wel het jaar dat de Turken zo’n beetje de Marokkanen van Nederland waren geworden", vindt Ekiz. "Het was lang geleden dat de Turken zo negatief in het nieuws waren met de rellen rond het Turkse referendum dat president Erdogan meer macht zou geven."

"Ik was daar heel emotioneel over", blikt Ekiz terug. "Je staat er als journalist op afstand. Maar ik hoopte ook dat het niet uit de hand zou lopen. Ik hoopte dat de generatie waar ik toe behoor, zich zou gedragen. Ik heb daar ter plekke ook gesprekken gehad mensen die vroegen: Kijk hoe Nederland met ons en ‘onze minister’ omgaat. Dat is het probleem: Het is jouw minister niet, en Erdogan is jouw president niet. Hoe kan het zijn dat de nieuwste generatie Turken in Nederland Erdogan als hun president zien en NL niet als hun eigen land?"

Activist

Voor Ekiz ziet 2018 er niet heel zonnig uit. "Maar wel interessant. Soms is het niet erg als er iets kapot gaat. Als je maar weer opnieuw kan bouwen. De spanningen binnen de Turkse gemeenschap, de dreigementen die ik heb gehad… Het heeft me wel de ogen geopend in aantal opzichten. Ik heb wel knopen doorgehakt in mijn opvattingen. Ik merk dat ik activistischer word. Als journalist ben je vooral beschouwend, maar ik wil niet langer toekijken."