Eetstoornis ARFID: onbekend, maar niet onbelangrijk

"ARFID is een eetstoornis waarbij mensen wel willen eten, maar dit simpelweg niet kunnen", legt Van Bellegem uit. "Dit komt vaak door een angst voor de structuur of de smaak van voedsel, of doordat ze helemaal geen hongergevoel ervaren." In tegenstelling tot anorexia nervosa en boulimia, is ARFID nog relatief onbekend.

De oorzaken van ARFID zijn divers. "Sommige mensen hebben geen hongergevoel door bijvoorbeeld een langdurige periode zonder voeding", vertelt Van Bellegem. "Anderen hebben een traumatische ervaring meegemaakt. Zo had ik een patiënt die zich op elfjarige leeftijd verslikte in een snoepje en daarna nooit meer vast voedsel durfde te eten."

Mensen met ARFID krijgen vaak niet de benodigde voedingsstoffen binnen, wat kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen. "Het kan zowel lichamelijke als psychische gevolgen hebben", zegt Van Bellegem. "Daarnaast brengt het veel onbegrip met zich mee, wat leidt tot sociaal isolement."

Complexe behandeling

De behandeling van ARFID is complex en vereist veel geduld. Van Bellegem legt uit dat gedragstherapie vaak een belangrijk onderdeel is: "Mensen moeten langzaam wennen aan bepaalde voedingsmiddelen. Dit kan bijvoorbeeld door eerst het voedsel alleen maar in de ruimte te hebben, daarna dichterbij te brengen en uiteindelijk aan te raken of te proeven."

Het herkennen van ARFID is vaak lastig, waardoor de stoornis laat wordt gediagnosticeerd. "Goede begeleiding van zowel de patiënt als de ouders is cruciaal", benadrukt Van Bellegem. "Het is belangrijk om steun te bieden en begrip te tonen in plaats van simpelweg te zeggen dat iemand zijn bord moet leegeten."