Acteur Victor Löw over zijn mentale inzinking: 'Het was een enorme dreun op mijn ijdelheid'

Tussen de andere psychiatrische patiënten besefte Victor Löw tijdens zijn tijd in de inrichting dat hij hetzelfde was als hen. “Dat gaf een enorme dreun op mijn ijdelheid en ego. Je ziet de blikken in de ogen van die gestoorde mensen en beseft dat jij hetzelfde kijkt en dat je hetzelfde gedrag vertoont. Je wordt aan tafel toegesproken alsof je een debiel bent.”

'Ga werken!'

Dat zorgde er later voor dat hij met een andere blik naar mensen ging kijken. “Op een gegeven moment was ik onderweg naar de supermarkt en liep ik langs een bankje waar drie zwervers op zaten. Het eerste wat ik dacht was: 'Ga werken!' Maar daarna besefte ik: Vic, je bent daar drie stappen vandaan. Wie ben jij als jij op dat bankje zit?”

Vriendschap

Niet alleen zijn empathisch vermogen is veranderd. Löw kijkt nu ook met andere ogen naar vriendschap. “Ik dacht altijd dat vrienden mensen waren waar je het gezellig mee had en met wie je op dezelfde manier denkt en humor deelt.” Dat beeld is nu voor hem veranderd. “Er blijken ineens mensen te zijn die het heel erg vinden dat het zo met je gaat en die je willen helpen. Het is misschien laat om dat op je 57e te ontdekken, maar kennelijk had ik daarvoor een leven waarin ik dat niet nodig had.”

'Niemand mag dit weten'

Zijn rol in de film De Openbaring (2022) vormde voor de acteur aanleiding om te vertellen over zijn mentale inzinking in 2019. Hij kampte destijds, na een zware periode waarin hij zijn vader verloor en chronisch slecht sliep, met een depressie, angststoornis en schuldwaan. Een ervaring waar hij, eenmaal herstelt, uit putte voor de film. Hij speelt daarin de ICT’er Jacob die langzaam zijn grip op de werkelijkheid verliest en doordraait. “Als de film de aanleiding is dan vind ik het niet erg om mijn verhaal te vertellen. Maar zonder die film vind ik het eng. In de inrichting kon ik alleen maar denken: Niemand mag dit weten!”

Kwetsbaarheid

Nu vindt Löw het wel belangrijk om open te zijn over zijn mentale inzinking. “Het helpt om je kwetsbaarheden te vertellen aan elkaar. Maar dat kan vaak pas als je er niet meer in zit. Een verhaal is nog niet af als je het nog niet doorgemaakt hebt. Je zit er dan in en hebt te weinig afstand om het te vertellen.”

Luister hier het hele gesprek terug!