Europa! Wat anders?

De foto’s van Snoek en Bick zijn tot en met 7 mei te zien op de tentoonstelling 'Europa. What Else?' in het Nederlands Fotomuseum Rotterdam. Snoek interesseert zich voor het groeiende bewustzijn van de nationale identiteit en geschiedenis. Gaandeweg merkte hij dat het in veel Europese landen samengaat met de opkomst van nationalisme en populisme. 'De serie was niet bedoeld om nationalisme bloot te leggen. Meer de loyaliteit van mensen aan hun eigen land, dat begrip heeft toch een andere klank. Maar gaandeweg de serie kwam populisme en nationalisme veel meer op en kwamen de foto’s in een andere context te staan.’

Nederlanders zijn soms ook nationalistisch, getuigde Snoeks foto van de Oranje-mars van 15.000 fans in Leipzig op het WK 2006. 'Ik wilde daarmee laten zien hoe ook Nederlanders massaal en eensgezind, als één lichaam kunnen optreden. Maar dat vind ik wel positief.’

Nico Bick fotografeerde de interieurs van alle parlementen in de Europese Unie. Allemaal gefotografeerd in de plenaire zaal, zodat je als kijker als het ware onderdeel bent van het parlement. In sommige landen moest hij veel moeite doen om toegang te krijgen, in Denemarken kreeg hij de sleutel om zijn eigen gang te gaan. ’De suppoost zei dat hij om half 4 naar huis moest, en ik moest zelf de deur maar achter me dicht trekken.'

Wat opvalt is de koele uitstraling in de zalen in de noordelijke Europese landen, en de warme kleuren in het zuiden. Het Engelse House of Commons is een van de mooiste politieke arena’s, met zijn houten interieur. ’Het is eigenlijk heel klein als je erin staat, terwijl er wel zeshonderd parlementariërs in kunnen.’ En Nederland? Het viel Bick op dat de regering bij ons apart zit van de Tweede Kamer. 'In vrijwel alle landen is de zaal juist zo gebouwd dat de regering juist onderdeel uitmaakt van het parlement.'

Bick hoopt dat mensen na het zien van zijn foto’s voortaan anders gaan kijken naar de parlementszalen als ze langs komen in het journaal. ‚Het zou mooi zijn als we de waarde ervan inzien, en de schoonheid. De parlementen zijn onze praathuizen. Ze zeggen veel over onszelf. Parlementen zijn de huiskamers van de democratie. Mijn boodschap met deze tentoonstelling: het is belangrijk dat we in Europa met elkaar blijven praten. Nu praten we vooral over elkaar, of langs elkaar heen.'