Petitie van ouders Romy, Savannah en Nick meer dan 60.000 keer getekend: 'Ongelofelijk moedig'

Voegt niets toe

"Op de eerste plaats wil ik ze steunen", zegt hij in Spraakmakers. "Het is ongelofelijk moedig dat deze ouders zich na de moord op hun kinderen hebben verenigd en van hun verdriet een strijd maken."

Momenteel krijgen kinderen van 14 en 15 jaar één jaar jeugddetentie en kinderen van 16 jaar oud kunnen twee jaar krijgen. In de petitie wordt door de ouders voorgesteld om die straf te verhogen naar twee tot vijf jaar voor kinderen tussen de 14 en 18 jaar.

Doorn in het oog

Marije Jeltes, expert op het gebied van jeugdstrafrecht, is het daar niet mee eens. Volgens haar voegt het niets toe om kinderen langer te straffen, omdat het doel van de straf heropvoeding en resocialisatie moet zijn.

"Ik denk dat we aan specialisten en rechters moeten uitleggen dat het bij jeugdigen anders is dan bij volwassenen", zegt zij. "Dat neemt de pijn absoluut niet weg. En wat ik nu zeg zal voor veel nabestaanden een doorn in het oog zijn, maar dit is wel wat we met elkaar hebben afgesproken."

Vergelding

"De Eerste en de Tweede Kamer hebben deze wet goedgekeurd", vervolgt ze. "In het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind staat duidelijk dat we kinderen zo kort mogelijk moeten opsluiten. Ik snap wel dat ouders vergelding willen, dat is heel invoelbaar, maar de realiteit is toch anders."

Voor Eerdmans is het punt van de petitie juist dat die wet wordt veranderd. Ook vindt hij vergelding, met name voor de nabestaanden, een belangrijk onderdeel van de straf. "In sommige gevallen gaat het om berekende moordenaars, wat een kind van 16 kan zijn. Ik vind dat de rechter meer keuze moet krijgen. Ik ben het er ook mee eens dat je een kind niet voor het leven kan straffen, maar je moet wel kijken naar die vergelding die ook in ons strafrecht zit."

En de ouders?

Eerdmans: "Voor nabestaanden is de vraag: wanneer ga ik mijn moordenaar tegen komen? Wat je ziet is dat het altijd weer over de dader gaat: hoe krijgen we de dader weer op de rails? En de ouders dan? Die komen nooit meer op de rails want die hebben hun kind verloren."

Marije Jeltes houdt echter vol dat detentie an sich, ook met vergelding als doel, niet bijdraagt aan de ontwikkeling van een persoon en juist heel schadelijke effecten kan hebben: "Iemand langer uit de samenleving halen zorgt er niet voor dat de jeugdige er beter uitkomt".

Bad, mad, sad

In Spraakmakers kwam ook Rodney aan het woord, voormalig jeugddelinquent en nu werkzaam bij Heilige Boontjes in Rotterdam. Daar maken ze gebruik van een bad/mad/sad systeem om de delinquenten te categoriseren.

"Bad zijn mensen die ernstige delicten plegen. Mad zijn mensen die vanuit een psychische problematiek delicten plegen. Die moeten gewoon langdurig behandeld worden. En dan heb je de categorie sad: dat zijn mensen die vanuit een afhankelijkheidspositie delicten plegen. Zoals een verminderd IQ of een verkeerde omgeving waar men in groot wordt."

Omdat de verschillen tussen delinquenten zo groot zijn pleit ook Rodney voor maatwerk. Hij is het eens met Eerdmans dat rechters meer vrijheid zouden moeten hebben om buiten die een of twee jaar te kunnen oordelen.