Hergebruik van medicijnen, het kan maar vraag niet hoe
- Nieuws
- Hergebruik van medicijnen, het kan maar vraag niet hoe
Een middel tegen kanker krijgen als je darmklachten hebt. Klinkt bizar maar het helpt geweldig. Het is alleen beter als een medicijn wél speciaal voor jouw ziekte is geregistreerd. Dan ben je zeker dat het veilig is en altijd geleverd en vergoed wordt. Vier mannen hebben dat middel voor ernstige darmklachten ontdekt. Ze doen al tien jaar onderzoek maar hebben de registratie nog niet gekregen. En dat terwijl er ook nog eens miljoenen euro's per jaar mee bespaard kunnen worden.
Ik ben hier heel gelukkig mee
Voor Sharon Telkamp was het heel raar om een kankermiddel tegen haar darmklachten te slikken, maar het werkte zo goed dat ze zich er snel bij kon neerleggen. Met een chronische ziekte als Colitis Ulcerosa heb je ernstige buikkrampen en moet je soms wel veertig keer per dag naar de wc. En onderweg zijn, al is het maar naar de winkel om de hoek, met altijd de angst dat je op enig moment naar de wc moet maar niet kan.
Toen MaagDarmLeverarts Chris Mulder ontdekte dat het geneesmiddel voor leukemie ook zou kunnen werken voor Crohn en Colitis (IBD) patiënten begonnen de jaren van onderzoek. Zorginnovator Frans-Joseph Sinjorgo zorgde voor de grondstof en het eerste onderzoeksgeld. In 2007 promoveerde Nanne de Boer als eerste op dit hergebruik van een bestaand medicijn. Inmiddels zijn er negen onderzoekers op het middel gepromoveerd.
In 2008 wilden Mulder, De Boer en Sinjorgo het middel laten registreren bij het College ter beoordeling van Geneesmiddelen (CBG). Artsen en onderzoekers kunnen dat niet zelf doen, daar hebben ze een fabrikant voor nodig. Hennie Henrichs van Teva Pharmachemie uit Haarlem sloot zich bij de groep aan.
Het duurde tot 2014 voordat ze een voorwaardelijke registratie kreeg. Het middel kreeg een eigen naam: Thiosix en een eigen bijsluiter met informatie over darmklachten.
Maar ze zijn er nog niet want alhoewel het middel voor leukemie al vijfenzestig jaar bestaat, wil het CBG voor een definitieve registratie van Thiosix meer gegevens hebben. Sinds 2014 lopen er daarom twee registerstudies voor Thiosix. Ton de Boer, voorzitter van het CBG gaat ervan uit dat de registratie eind 2019 haalbaar moet zijn. Maar de groep ervaart het traject na tien jaar als stroperig, frustrerend en soms zelf pijnlijk.
Geld besparen
Als een medicijn niet definitief geregistreerd is, wordt het niet voor iedereen vergoed, zijn veiligheid en leveringszekerheid niet gewaarborgd en kan het niet naar het buitenland. Chris Mulder: wij willen door, in belang van de patienten in Nederland, voor andere indicaties maar ook voor het buitenland, daar zitten gewoon een miljoen mensen op te wachten. Bovendien bespaart Thiosix de zorgverzekeraars veel geld. Nanne de Boer: dit middel kost duizend euro per jaar en de dure middelen 15.000 euro. Als alle mensen die baat zouden kunnen hebben bij Thiosix het voorgeschreven krijgen, scheelt dat veertig miljoen euro per jaar.
Goudmijn
Als het registratietraject van een oud al bestaand middel sneller kan gaan dan de registratie van een nieuw geneesmiddel dan is er een goudmijn van bestaande middelen die voor registratie in aanmerking zouden kunnen komen. Zoals een anti-jicht medicijn dat goed werkt voor hartklachten en een middel tegen suikerziekte dat ook helpt voor de behandeling van uitgezaaide kanker.
De overheid subsidieert sinds 2012 onderzoek naar Drug Rediscovery via ZonMw. Het CBG biedt voor academische groepen sinds kort goedkoper wetenschappelijk advies aan.
Zondagavond 19 uur: Reporter Radio ‘Hergebruik van medicijnen, het kan maar vraag niet hoe’.
Gerelateerd
