170 kilometer hardlopen aan één stuk door: hoe doen mensen dat?

Een marathon lopen is knap, dat zal niemand betwisten. Toch verbleekt die afstand van 42 kilometer bij de bijna bovenmenselijke prestaties van ultraracers.

Neem bijvoorbeeld de Ultra Trail du Mont Blanc: een uitputtingsslag van 171 kilometer en meer dan 10.000 hoogtemeters door de Alpen. De meeste deelnemers rennen in bijna twee dagen naar de finish. Tijd voor eten en rusten onderweg is er nauwelijks.

Alles eruit halen

Arjan van Binsbergen was één van de deelnemers. Hij doet mee aan dit soort races, vertelt hij in Focus, om het maximale uit zichzelf te halen. "Nadat je een marathon gedaan hebt, doe je een keer 50 kilometer, en een keer 70, en dat gaat verder. Dat is mijn drive. Ik zit momenteel in een fase dat ik denk: ik haal wel alles eruit."

Geen ruimte in je hoofd

Hoe houden mensen het vol, dit soort extreme races? De eerste kilometers zit je nog vol adrenaline, vertelt sportpsychologe Ciska de Bruijn, en als de finish eenmaal in zicht is, krijg je nog wat extra energie waarmee je de eindstreep haalt. "Maar die tussenperiode, die is het lastigst. Tussen de 10 en 160 kilometer zal het heel zwaar zijn."

Om het toch vol te houden, legt ze uit, zijn sporters eigenlijk bezig zich continu te focussen op iets anders dan hun lichaam en hun pijntjes. "Daardoor heb je eigenlijk domweg geen ruimte meer in je hoofd om die pijn te voelen."

Vrouwen presteren opvallend goed

Vrouwen zijn trouwens opvallend goed in het rennen van dit soort extreme races. Sterker nog: hoe zwaarder de race, hoe groter de kans dat er een vrouw wint. Hoe is dat te verklaren? Tv-programma De Kennis van Nu zocht het uit.

Wil je meer weten over de mentale en fysieke grenzen van de mens? Bekijk dit beeldverhaal van NPO Focus.

NPO Radio 1 houdt je dagelijks op de hoogte over de laatste ontwikkelingen in de wetenschap

Maandag t/m vrijdag rond 16.20 uur in Nieuws en Co
Iedere werkdag van 02.00 tot 04.00 uur in Focus
En wanneer je maar wilt in de podcast Focus Wetenschap