Tour-column #13: De Belgen en hun broodje kaas

Met z’n drieën zijn ze naar Zuid-Frankrijk gereisd om de sprinter van DSM aan te moedigen, deze leden van de Cees Bol-fanclub. Dat de profrenner uit Noord-Holland een trouwe schare fans heeft, is natuurlijk niet vreemd. Maar dat die supporters afkomstig zijn uit België mag je curieus noemen.

De Cees Bol-fanclub blijkt te zijn ontstaan uit een grap. De Belgen waren eens aanwezig bij een wedstrijd waar ook de onbekende Bol aan de start verscheen. Ze vermaakten zich kostelijk om de naam van de Hollandse renner. Immers: Bol Cees betekent in hun dialect een broodje kaas. Na afloop zochten ze Bol op voor een ludiek interview. Hem werd de vraag gesteld: ‘Welke kaas is jouw favoriet’. Het antwoord van Bol: ‘Ik houd helemaal niet van kaas’.

Hechte band

Die dag in 2018 ontstond een hechte band tussen Bol en de Belgen. Eerlijk is eerlijk: aanvankelijk was het contrast tussen de nuchtere Bol en de knotsgekke Belgen wel wat groot. Maar gaandeweg kwamen ze nader tot elkaar en van het een kwam het ander. Een fanclub, reizen naar de wielerkoersen met als hoogtepunt: de Tour de France.

En daarom ligt daar dat metersgrote spandoek met een immense afbeelding van de juichende Bol, die zijn concurrenten in de sprint verslaat. En daarom wordt de spuitbus gehanteerd om BOL met uiterste precisie op het wegdek te spuiten. De man telt eens: hij heeft de naam inmiddels zeven keer op het asfalt aangebracht. Maar het moet een even getal zijn, dat brengt geluk. En dus komt er een achtste BOL bij, waarna hij tevreden constateert dat zijn kunstzinnige uitspattingen keurig waterpas lopen.

Belgische Bol-club

De Belgische Bol-club, het klinkt natuurlijk ludiek. Maar laat een ding duidelijk zijn: het respect voor de topsporter Bol is meer dan groot. De Belgen laten zich ontvallen dat Wout van Aert, sinds gisteren een Tour-legende na zijn zege na tweemaal Ventoux, een dorp verder woont dan hen en in de wintermaanden dezelfde kroeg bezoekt. Het zou dus een gemakkelijke keus zijn om de bijna-dorpsgenoot aan te hangen. Of Mathieu van der Poel, nog zo’n garantie voor wielersucces.

Maar de Belgen vinden het veel leuker om een renner te steunen voor wie winnen geen tweede natuur is. Een renner, die weliswaar een leuk lijstje zeges op zijn naam heeft staan, maar nog evenveel hiaten op zijn CV heeft. Bij zo’n renner valt er altijd nog wat te dromen. En áls er dan een keer gewonnen wordt, dan is de voldoening des te groter.

Gerespecteerde naam

Ooit, in de begintijd, toen de buitenwereld nog niet van Cees Bol had gehoord, wonnen de Bol-Belgen een vermogen toen zij bij een wedstrijdje geld hadden ingezet op de rappe Noord-Hollander. Tot ieders verbazing won Bol de rit en gingen de Belgen -perplex- ieder met 1700 euro aan klein papiergeld in uitpuilende jaszakken naar huis. Of de bookmakers die bewuste avond financieel hebben overleefd, is niet duidelijk.

Inmiddels is Bol een gerespecteerde naam in het sprintersgilde en zijn de fans van het eerste uur met hem meegegroeid. Ze hopen op een massasprint, waarin Bol zijn eerste Tour-etappe kan winnen. Maar al snel wordt duidelijk dat de voorsprong van de kopgroep te groot is om nog in te lopen. Een kans op de sprint is feitelijk al verkeken als het peloton, met daarin Cees Bol, de Belgen passeert.

Even is er de blik van herkenning bij Bol. Hij heft zijn arm en bolt zijn vuist, bij wijze van groet aan zijn trouwe aanhang. Zo gaat dat in goede en in slechte tijden. De Tour-teller van Bol staat nog op nul maar in paniek raken de Belgen niet. Misschien dan de volgende rit in Carcassone. Of nog mooier: op 18 juli op de Champs-Élysées.