Andere Tijden Kees: Kimberley Bos op het schild en de Japanse vloek op de schans

"Ik ben heel benieuwd naar wat Kimberley Bos, skeletonster, zaterdag bij haar laatste twee runs kan laten zien in het Yanqing Sliding Centre. We waren vrijdag bij haar eerste twee runs. Als Europees kampioene en winnares van het wereldbekerklassement zijn de verwachtingen hooggespannen rond Bos. Ze staat nu zesde en heeft zicht op een medaille. In haar eerste run maakte ze drie stuurfouten, zei ze. Twee daarvan wist ze eruit te halen bij de tweede run en vervolgens gleed ze naar de op een na snelste tijd."

"Het wordt zaterdag super spannend, de verschillen zijn heel klein. Bos was positief gestemd tijdens het interview in de mixed zone. Ze zei dat ze niet teveel naar de stand kijkt, maar vooral het beste uit zichzelf wil halen. Ik begreep van haar dat er twee bochten zijn waar ze het lastig mee heeft. Door de prestaties van Bos in het reguliere seizoen is ze op het schild gehesen, ook door ons, de media. Ik vroeg daarom: 'Hoe is het voor jou dat je nu veel aandacht krijgt, de verwachtingen hooggespannen zijn en dat veel mensen in Nederland uitkijken naar jouw laatste runs?' Ze zei: 'Ik vind het eigenlijk alleen maar leuk. Kom maar op met die runs. Ik heb er zin in.' Alle aandacht voor haar is ook goed voor skeleton in Nederland, zei ze.' Ze klonk oprecht en lijkt niet echt druk van buitenaf te ervaren."

Gouden druk

"Als olympiër, met kansen op medailles, moet je een manier vinden hoe om te gaan met die druk en de verwachtingen. Als ik kijk naar alpineskiester Mikaela Shiffrin uit de Verenigde Staten, zij was de torenhoge favoriete voor de slalom en de reuzenslalom, maar miste bij die onderdelen heel snel een poortje en lag er direct uit. En ook op de Super G kwam ze er niet aan te pas. In de VS ging iedereen ervanuit dat ze meerdere gouden medailles zou winnen in Peking. De druk van moeten winnen op de Spelen kan zeker verlammend werken."

"Sara Takanashi, een Japanse schansspringster, is ook een voorbeeld van iemand die de Olympische Winterspelen inmiddels waarschijnlijk als vervloekt beschouwt. Al in Sotsji was ze topfavoriet voor goud, ze was toen pas zeventien jaar. Heel Japan keek mee en tientallen cameraploegen stonden haar op te wachten, maar ze werd vierde. Voor die Spelen won ze bijna alle wedstrijden en daarna ook. In PyeongChang kwam ze weer voor goud, maar het werd brons. Ze huilde voor de camera's en zei dat ze weer had gefaald. Ze koos voor een hele andere manier van trainen, bouwde bijna vanaf nul alles opnieuw op en hoopte in Peking haar langgekoesterde wens uit te laten komen. Maar net als in Sotsji werd ze vierde."

Keerzijde Spelen

"Voor bobsleeër Edwin van Calker verliep zijn olympische droom in Vancouver 2010 om een andere reden heel anders dan hij had gehoopt. Hij was de piloot van de viermansbob, maar durfde niet meer de baan af nadat een Georgische rodelaar om het leven kwam tijdens een training. Er was toen veel te doen om het besluit van Van Calker om zich terug te trekken. Termen als 'slapzak' kwamen voorbij. Maar het is een heel dapper besluit geweest, ook al wist Van Calker dat er veel tijd, energie en geld in het bobsleeproject was geïnvesteerd. Het was ook pijnlijk voor zijn collega's in de bob, onder wie zijn broer, maar met een onzekere piloot moet je niet in een bob stappen. Dat kan met die snelheden tot gevaarlijke situaties leiden."

"Met skeleton gaat Bos soms ook met 130 kilometer per uur naar beneden. Dat is ontzettend snel en zolang het goed gaat, sta je daar misschien niet bij stil. Maar we zagen bij de eerste twee runs ook een Duitse skeletonster op de zijkant gaan. Mentaal moet je sterk zijn om een medaille te winnen en ook om in de periode daarna succesvol te willen blijven. Langebaanschaatster Esmee Visser en ook snowboardster Nicolien Sauerbreij zijn allebei heel open over hoe moeilijk zij hun jaren na de winst van olympisch goud hebben ervaren, met name mentaal. Er zijn genoeg voorbeelden van gouden medaillewinnaars die pas op latere leeftijd beseffen wat ze hebben gepresteerd en hoe speciaal dat voor hen was. Zo groeien de Spelen voor de ene atleet uit tot een zegen en voor de andere tot een vloek."