Polsstokhoogspringer Menno Vloon 'te goed' tijdens de Olympische finale

In Tokio plaatste Vloon zich gemakkelijk voor de finale. "De vorm was goed", blikt de atleet terug met slechts twee uurtjes slaap. "Spanning was er totaal niet. Ik had het naar mijn zin, ik was aan het genieten."

Stok was te licht
In de finale liep het niet zoals gehoopt. "De techniek was in orde, maar hoogte was er niet. Ik heb de sprongen tot 3 uur s'nachts met mijn trainer geanalyseerd. Conclusie achteraf: mijn stok was te licht."

Vloon begon aan de finale met een goede sprong over 5,55 meter. "Toen heb ik zwaardere stokken genomen voor de poging op 5,70", vertelt Vloon aan oud-tienkamper Ingmar Vos, die graag wilde weten met welke stok Vloon sprong. "De eerste sprong was technisch slecht. De tweede sprong haalde ik het maar net niet. Daarom besloten we ook om de laatste poging dezelfde stok te houden. Doordat ik wind in de rug had, knalde ik zo door de stok heen."

Nauwelijks emotioneel
De polsstokhoogspringer baalde, maar werd nauwelijks emotioneel na zijn elfde plaats in de finale. "Ik kan nog niet helemaal beseffen dat het zomaar klaar was. Na de kwalificatie was ik superblij, met kippenvel over mijn hele lichaam. Nu bleef ik een koele kikker. Ik snap er zelf helemaal niets van."

Belangrijkste les
Terugkijkend naar de hele wedstrijd, waarin Armand Duplantis goud haalde, is Vloon nog altijd van mening dat hij gewoon een medaille had kunnen pakken. "De ervaring is er een die je niet van me afpakt. Ik heb genoten, tot die 5,70 meter zeg maar." Vloon hoopt nog twee Olympische Spelen mee te maken. "De belangrijkste les die ik geleerd heb? Sneller zwaardere stokken pakken!"