Tour-column #5: De Cola-man

Deze Belg en zijn vrouw doe je geen plezier met een strandvakantie aan de Spaanse costa’s. Bij hem gaat het kriebelen als de Tour zich aandient. Met liefde neemt hij dan zijn vakantiedagen op om ruim drie weken in het spoor van het peloton door Frankrijk te trekken. Iedere dag hoopt hij de renners voorbij te zien komen.

Op een dag als vandaag, tijdens de tijdrit, komt hij aan zijn trekken als de coureurs een voor een zijn camper passeren. Maar bij vlakke ritten, die zijn voorbestemd te eindigen in een massasprint, wacht hij uren om het peloton in vijf tellen langs te zien komen. Zo doet hij dat al twintig jaar, je zou het een verslaving kunnen noemen.

Anno 2021 is het er niet gemakkelijker op geworden voor de doorgewinterde Tour-toerist. De wildgroei aan campers maakt het lastig om een geschikt plaatsje in de bergen te vinden. Zo past hij ervoor om dagen voorafgaand aan de etappe al op de Mont Ventoux te gaan staan. En dan die andere ritten missen, zeker? Nee, merci.

En dan is er nog iets wat tegenwoordig door corona-maatregelen niet meer kan. Met gepaste trots vertelt de Belg dat hij de renners al twintig jaar lang van cola voorziet. Als ze zich in de bergen een steile weg omhoog banen en snakken naar wat vocht, zien ze zijn reikende hand met een blikje. Hij heeft in de loop der jaren heel wat grootheden aan cola geholpen. Van Bauke Mollema tot Axel Merckx. Van Sagan tot Nibali.

Hij is weliswaar supporter van de Belgische renners, als het gaat om zijn cola-verstrekking maakt hij geen onderscheid in nationaliteit. Dus had hij voorheen ladingen cola-blikjes in de camper liggen. Eerst de grote 33cc-blikjes. Maar later stapte hij over op een kleiner formaat. Die zijn goedkoper en praktischer. Want de renners drinken ze bij voorkeur in één teug leeg.

Als amateurrenner weet hij wat een genot het is om na een zware inspanning de frisdrank met de suikers tot je te nemen. Daarom is hij het profpeloton graag tot dienst. Thuis heeft de Belg een heel boek liggen met foto’s waarop hij weer een colablikje in de handen van een renner drukt. In het boek staat nog maar een fractie van wat hij heeft uitgedeeld. Want er is lang niet altijd iemand aanwezig om de ontmoeting tussen coureur en cola-man met een foto-toestel vast te leggen.

De Belg kan alleen maar hopen dat de coronamaatregelen ooit weer worden opgeheven. Zodat hij de dorstige man op de fiets weer op zijn blikjes fris kan trakteren.