Marc van de Kuilen: 'Het valt best mee, twee benen missen'

Van de Kuilen zou eigenlijk ook naar Tokio gaan, maar doet zijn commentaar toch vanuit Nederland. ’s Avonds om 22.00 uur maakt hij na Nieuwsuur een uitzending over de Paralympische Spelen en geeft hij een overzicht van de dag. Zelf was Van de Kuilen als rolstoelbasketballer aanwezig op de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro. Hij eindigde daar samen met zijn teamgenoten op een zevende plaats: “Er heeft daar meer ingezeten, daar ben ik van overtuigd. Maar het moet er ook uitkomen.” Vertelt hij. “Pijn is een groot woord, maar het is gewoon jammer. Er zat gewoon meer in.”

Waarom het er niet uit kwam op dat moment, daar is Van de Kuilen nog steeds niet helemaal over uit: “Misschien waren we niet genoeg een team, misschien dat dat de reden is.”

‘Drempel om te gaan rolstoelbasketballen’

Roos Oosterbaan en Marc van de Kuilen maken samen de podcast Miss Paralympics. Tijdens het maken van deze podcast merkten zij dat sommige grote Paralympische rolmodellen als tafeltennisster Kelly van Zon in het begin weerstand hadden om zich aan de Paralympische Spelen te verbinden. Van de Kuilen voelde geen drempel om mee te doen aan het rolstoelbasketbal. In het revalidatiecentrum in Doorn kreeg hij een clinic van het Nederlandse rolstoelbasketbalteam: “Ik vond het vooral heel leuk om te zien wat zij konden met die stoel. De snelheid, hoe snel ze draaien. Als je net gehandicapt bent dan ben je blij dat je vooruit komt. Dus ik dacht meer, dit is waanzinnig, wat die gasten met hun stoel alleen al kunnen, daar kun je wat van opsteken.”

‘Duw mij maar van een berg als ik in een rolstoel zit’

Voordat Van de Kuilen zijn sportcarrière begon, was hij beroepsmilitair. Zijn allergrootste angst was toen om zijn benen te verliezen. Van de Kuilen is twee keer op uitzending naar Afghanistan geweest, zo vertelt hij: “Tijdens mijn eerste uitzending raakte iemand van een andere peloton zijn been kwijt. Die hebben wij zien binnenkomen op het kamp. Die werd daar overgeheveld in een helikopter. Toen stond ik daar met een collega en dacht ik ‘het zou je overkomen’, ‘duw mij maar van een berg’. Niet veel langer dan een jaar later raak ik er zelf twee kwijt en viel het allemaal best wel mee."

Tijdens een missie in 2008 verloor Van de Kuilen allebei zijn benen. Tijdens een verkenningsmissie werd het dorp waar de missie zich afspeelde van beide kanten uitgekamd. Hij werd daar geraakt door ‘friendly fire’ van een ander peloton.

De angst om zijn benen te verliezen besprak Van de Kuilen ook met zijn vrienden. Zij vreesden na het ongeluk dan ook voor zijn reactie. Maar vooral de blijdschap om nog te leven voerde de boventoon, zo vertelt hij: "Het is me overkomen, en eigenlijk was mijn eerste reactie: ‘Ik ben blij dat ik nog leef.’”

Paralympisch Audiomuseum

Deze Paralympische Spelen maakt Miss Paralympics een canon van de Paralympische Spelen en elke dag komt daar een audiofragment bij. Marc van de Kuilen voegt een fragment toe waar presentatrice Roos Oosterbaan ook in voor komt: het winnen van de bronzen plak in Londen.