De Toursupporter: vriendengroep rijdt 1300 kilometer in gehuurde camper en komt te laat

Voor bergetappes verdringen camperbestuurders zich al dagen van tevoren om een mooie plek te bemachtigen op de flanken van een col. Doe je dat niet, dan kan je zomaar stranden in een dorpje aan de voet van de klim. Dat is precies wat er gebeurde met de driekoppige vriendengroep die verslaggever Edwin Cornelissen vandaag is tegengekomen.

De drie zijn gestrand in een prachtig dorpje in de Pyreneeën. Muziek aan, op een haperend scherm kijken naar de etappe. Niet verkeerd, toch? "We proberen jaarlijks de Tour de bezoeken. Soms lukt dat geweldig en staan we ergens op een mooi plekje op een berg, soms lukt het wat minder. We hebben ook weleens per ongeluk op een afdaling gestaan. Dit jaar waren we net iets te laat, waardoor we niet op de berg staan. Maar volgens mij hebben we een prachtig plekje gevonden."

1300 kilometer rijden met een gehuurde camper

Goed, niet helemaal perfect dus. Ze waren te laat. "We reden gisteren de berg op en dachten op tijd te zijn. We kwamen aan het eind van de ochtend aan, maar het was zo gigantisch druk. We hebben 1300 kilometer gereden, dat is een vrij lang stuk. We dachten: er is vast nog wel een plekje vrij. We reden de hele berg op, maar er was nergens plek. Dus toen moesten we ook weer van de berg af."

Onhandig: er kwam ook nog eens pech bij. "Het is een gehuurde camper en we roken wat: de remmen. En nu hebben we een motorstoring. Dus misschien moeten we morgen ergens opgehaald worden - het is hopen dat we thuiskomen. Het was een debacle, maar toen kwamen we dit plekje tegen. Gewoon neerzetten, dachten we. Er is een wc, een restaurant, dus dit is perfect."

Dat de mannen geen plek op de berg konden vinden, staat volgens hen voor iets groters. "Je merkt echt dat de Tour weer aan populariteit wint. Het hele dopingdebacle was natuurlijk slecht voor de sport, maar je merkt dat het nu weer groot aan het worden is. We proberen elk jaar met een mooie camper een leuke etappe uit te kiezen."

De belangrijkste les die ze hebben geleerd van hun tot debacle bestempelde reis? "Timing is essentieel. Ik moest toestemming krijgen voordat ik thuis weg mocht", zegt een van de mannen. "Drie dagen krijg ik net voor elkaar, maar een week gaat niet lukken. Maar om een goed plekje op de berg te bemachtigen, heb je wel vijf dagen nodig."

Eigenlijk is de man meer een voetballiefhebber, maar de charme van het wielrennen krijgt steeds meer vat op hem. "Ik begin het wielrennen stiekem bijna leuker te vinden. Op het EK zie ik mensen op de grond liggen en voetballen ze een jaar lang niet, hier fietsen ze met gebroken enkels gewoon door. Daar word ik wel blij van."

Debacle

Blij zijn de mannen sowieso, debacle of niet. "We zeggen wel dat het een debacle was, maar eigenlijk maakt het niet zoveel uit waar je staat. We leggen wat kaarten, kijken een beetje naar de etappe en zien de renners straks een paar seconden voorbijkomen. We hebben veel lol, dus het is prima zo."

Toch zijn nog niet alle zorgen weg. "Het zou fijn zijn als we ook weer thuiskomen, anders hebben we alsnog wat uit te leggen thuis. Maar als Wout Poels vandaag wint, is dat het allemaal waard."