Radar Love klonk in het park van Champagnole
- Nieuws
- Radar Love klonk in het park van Champagnole
[NOS] Na een ogenschijnlijk oneindige reeks bezoeken aan bergpassen, bergdorpen, bergtoppen en bergkiezels, met de daaraan gepaard gaande gekte -hossende carnavalskostuums, Colombianen met megafoon, campers en klapstoelen- bevond ik mij eindelijk weer eens in een onbeduidend Frans stadje.
Champagnole, 8.000 inwoners. Geen middeleeuws openluchtmuseum. Soms een beetje grauw. Champagnole, gelegen aan een spoorbaan, waarop een rood vlaggetje was geplant om een eventueel niet oplettende machinist te waarschuwen dat de rails even verderop was afgedekt met zeil, zodat het wielerpeloton er veilig overheen kon rijden. Zoiets doe je, als de Tour finisht in de stad.
Champagnole, waar de bevolking samenkwam in een parkje, het decor van wat het midden hield tussen een kermis en een braderie. Waaghalzen konden terecht in de 'Vélo Looping', waarmee zij gezeten op een fiets de wereld op z'n kop zagen. Mensen bestelden lokale biertjes bij La Jurassique, met het logo van een T-Rex.
Rondom de fontein, die op deze snikhete dag maar was uitgezet, waren vrouwen met gele petjes op gezellig aan het babbelen, terwijl ze zaten op plastic kuipstoeltjes. De man die broodjes worst verkocht probeerde tevergeefs met behulp van een föhn de kolen van zijn barbecue te laten gloeien. Een groot scherm vertoonde beelden van de koers, naast de muziektent waar, zo stelde ik mij voor, op donderdagavonden een strijkersensemble komt spelen.
De muziek in het park werd vandaag verzorgd door een gezelschap, dat zich Les Bikers noemde. Vier mannen, gehuld in leren motor-outfit. Bandana's en zonnebrillen op. Ze verplaatsten zich door het park op motoren, althans, daar moest het voor doorgaan. In werkelijkheid waren het fietsen. Het gebrom bij de verplaatsingen kwam uit een speaker op de bagagedrager, gemixt met muziek van Springsteen.
Eenmaal geparkeerd werd snel het instrumentarium neergezet en ronkte de gitaar. Born to be Wild, vol overgave gespeeld, ging naadloos over in Radar Love. Een bijzondere versie, de gitaar en de drum werden vergezeld door een trombone en een bariton-sax.
Het kwam nogal onwerkelijk over. De aanblik van een rockend bikers-bandje tijdens de Tour de France was al best opmerkelijk. Dat ze vervolgens een klassieker van Nederlandse bodem inzetten maakte het alleen nog maar surrealistischer. Na afloop sprak ik de zanger. Hij kende de bandnaam Golden Earring. Maar dat die uit les Pays-Bas kwamen, hij had geen flauw benul.
Het enige doel dat de band zich had gesteld, was het spelen van bikers-muziek. Rock uit de jaren 70 en 80, muziek die hoort bij roadtrips. Bijvoorbeeld als je duizenden kilometers rijdt over Frans asfalt. En daar hoef je geen motor voor te hebben, een racefiets volstaat ook.
Het gezelschap probeerde het publiek in het parkje mee te laten zingen met Radar Love, maar dat werd bij gebrek aan respons een zielige vertoning. De mensen bleven liever in hun kuipstoeltjes zitten, hun wijntje bij de hand, terwijl de kinderen zich vermaakten in een speeltuintje, te jong om zich bewust te zijn van het naderende wielerspektakel in hun hometown. Het leven was goed in Champagnole. Met de Tour als excuus voor een feestje, waarop lang was gewacht.
Download de NPO Radio 1-app
Met onze app mis je niks. Of het nou gaat om nieuws uit binnen- en buitenland, sport, tech of cultuur; met de NPO Radio 1-app ben je altijd op de hoogte. Download 'm hier voor iOS en hier voor Android.