Sport

De Grand Colombier was leeg, maar het dorp liep over

foto: Edwin Cornelissenfoto: Edwin Cornelissen
  1. Nieuwschevron right
  2. De Grand Colombier was leeg, maar het dorp liep over

[NOS] Het was, schreef ik gisteren in mijn column, met enig machtsvertoon dat de gendarme de Grand Colombier schoonveegde. Kampeerders die soms al dagen op de berg vertoefden, in de hoop de nu al legendarische slotklim van dichtbij te kunnen zien, kwamen bedrogen uit. Zij werden zonder pardon naar beneden verwezen.

Beneden, dat is het dorp Culoz. Zaterdag werd al duidelijk dat het aantal campers daar exponentieel toenam, deels veroorzaakt door toeristen met wie het bergafwaarts ging. Op lege parkeerhavens: campers. In zijstraatjes: campers. Zo’n twijfelachtig plekje, waarvan je niet weet of het openbare weg is of privédomein: campers. Maar de berg was leeg, orders van de prefect, ingegeven door de oplopende coronacijfers in Frankrijk.

Vanuit Culoz loopt er een weggetje omhoog, tot aan een rotonde. Bij de rotonde begint de 17 kilometer lange beklimming van de Grand Colombier. Ongetwijfeld op de hoede na de bijna Franse revolutie zaterdag op de berg, was de politie prominent aanwezig bij de rotonde. Wie een poging deed de bergweg in te slaan, kwam van een koude kermis thuis. De route was fermée, behalve voor het Tour-peloton.

Gevolg was evenwel dat al die smachtende wielerfans zich groepeerden in het straatje dat uitkwam bij de rotonde. De gevreesde drukte verplaatste zich van berg naar dorp. Het werd een internationaal samenzijn. Colombianen stonden naast Belgen, die dan weer Slovenen naast zich vonden. Ook Nederlanders waren talrijk. De sfeer was, uren voordat de renners langskwamen, ontspannen.

De Franse supporters hadden een speaker meegenomen en een gevarieerde playlist. Mensen stonden te dansen op het asfalt. De Colombianen zwaaiden met vlaggen en hadden een ouderwetse bel, waarin de naam van Egan Bernal stond gegrafeerd met het Tour de France-logo. Het collector’s item zal mij echter vooral bijblijven als deci-bel. Een Belg was met zijn klapstoel pontificaal midden op de rotonde gaan zitten, blijkbaar in de veronderstelling dat de renners hem links- danwel rechtsom toch wel voorbij konden. Een groep Nederlandse studenten zat rustig in de zon, biertje in de hand.

De vrolijke stemming ten spijt, het tafereel kwam nogal potsierlijk over. Wel onder het mom van corona een berg schoonvegen, maar tegelijkertijd toestaan dat mensen in dat straatje dicht op elkaar het feest vieren dat Tour de France heet.


Van social distancing hadden slechts weinigen iets meegekregen. Ik sprak camper-bewoners uit Nederland, die opzichtig het gebied rondom hun camper afbakenden om de Fransen tot enige afstand te bewegen. Daar moesten ze dan nog vaak een verbale reprimande aan toevoegen voordat het kwartje viel. Een Belgisch stel had de e-bikes links en rechts van hen geparkeerd, in de hoop dat het mensen op afstand zou houden. Anderhalve meter, het kon, maar je moest er een hoop moeite voor doen.

Toen vier Fransen, die zich in carnavaleske outfits hadden gehesen, wel heel uitbundig dansten, sprongen en zongen in het straatje en op het parcours, vond de gendarmerie het genoeg. Er werden hulptroepen ingeschakeld, agenten met mitrailleurs en een politie-hond. Met lichte dwang werden de hardnekkigen tot de berm verwezen, om het asfalt vrij te houden.

Het dreigde even wat onvriendelijk te worden, ook toen een oudere man de bewapende agenten begon uit te dagen. Maar de zomerzon van Culoz bracht uiteindelijk weer kalmte. Vlak voordat de renners ons passeerden, hief een groep Fransen nog wel gepassioneerd het volkslied aan. Het was mij niet helemaal duidelijk of ze dat deden om hun wielerhelden een hart onder de riem te steken, of dat het een vocaal protest was gericht tegen de arm van de wet, maar ik heb wel een vermoeden.


Het peloton passeerde zonder problemen. Iedereen bleef in de berm staan, met een mondkapje op. Als we omkeken zagen we de renners de rotonde oprijden en de helse weg omhoog beginnen. Voor de fans begon op dat moment een heel andere beproeving: hoe konden zij de ontknoping op de Grand Colombier volgen? Overal zag ik mensen in de weer met hun mobieltjes, vaak klagend over een gebrekkig bereik. De Tour de France werd slechts een paar kilometer verderop misschien wel beslist. Maar voor de fans kon de afstand tot de renners niet groter zijn dan nu.

Download de NPO Radio 1-app

Met onze app mis je niks. Of het nou gaat om nieuws uit binnen- en buitenland, sport, tech of cultuur; met de NPO Radio 1-app ben je altijd op de hoogte. Download 'm hier voor iOS en hier voor Android.

Ster advertentie
Ster advertentie