Richard Krajicek over zijn sporthoogtepunt: 'Wimbledon is de mooiste herinnering'

De mooiste herinnering

Op zijn 24ste won Krajicek - als eerste en tot noch toe enige - Wimbledon. Hij was vaker dichtbij een Grand Slam titel, maar in 1996 maakte hij het helemaal waar. Zonder twijfel zijn absolute hoogtepunt: "Als titel en moment staat het wel op eenzame hoogte. Ik heb ook andere momenten gehad dat ik voelde dat ik beter tenniste en dat als het doorzette ik nog een Grand Slam kon winnen. Maar hier gebeurde het ook, dus dat is de mooiste herinnering."

In de finale stond Krajicek tegenover Malivai Washington. Hij laat in de uitzending weten dat hij eens in de zoveel tijd door Nederlandse media wordt opgebeld: "Dan is het 10 jaar geleden of 15 jaar geleden dat je mij hebt verslagen." Het tovert een lach op Krajicek's gezicht. Ze zijn elkaar nog af en toe tegen gekomen, "en dan maak je een praatje. We hebben toch wel een speciale band. Het was voor ons allebei de enige Grand Slam finale."

Een tennistalent

De ouders van Krajicek komen uit Tsjecho-Slowakije. Zij waren gevlucht vanwege het communistische regime en belandden in Nederland. Krajicek werd geboren in Rotterdam en groeide hier op. Tennis werd Krajicek bijna letterlijk met de paplepel ingegoten door zijn vader. En, hij bleek een bijzonder talent te hebben voor de sport.

Tussen Krajicek en zijn vader heersten spanningen. In meerdere periodes zagen en spraken ze elkaar daarom ook niet. Zijn vader eiste als coach namelijk het uiterste van Krajicek's tennisspel en legde daarmee een zware druk op Krajicek's schouders. Maar ondanks dat is Krajicek zijn ouders zeker wel dankbaar voor "een bepaald stuk doorzettingsvermogen en door pijn leren heen bijten."

Krajicek: "Ik heb wel met blessures doorgespeeld wat misschien niet verantwoord was, maar dat bouwt ook een bepaald karakter op. In die tijd was er niet echt wat bekend over groeipijn. Dan zei ik dat ik pijn had aan mijn knie, toen keek hij ernaar en zei 'ik zie geen bloed dus speel maar door'. Dus dan ga je inderdaad maar door. Het heeft me wel later problemen gegeven in mijn carrière op fysiek gebied, maar het heeft me mentaal wel veel gebracht."

In de voetsporen treden

"Als het niet over tennis ging, dan waren m'n beide ouders leuk en kon ik onwijs met ze lachen", vertelt Krajicek. "Dus wat dat betreft heb ik ook hele mooie herinneringen." Inmiddels is het ook weer goed met zijn vader. Tennis blijft alleen een lastig hoofdstuk. "Mijn tennis", benadrukt Krajicek, "over andere mensen kunnen we prima praten."

Zijn zoon Alec probeert nu in de voetsporen van Krajicek te treden. Af en toe krijgt hij ook tips van opa: "Alec en zijn opa zijn heel leuk samen. Ik moet me juist inhouden naar Alec toe. Wat dat betreft is het toch iets tussen ouder en kind. Dus wees gewoon vader, ik heb dat ook geleerd." En na een wedstrijd die Alec verloor, heeft Krajicek ook bewust afscheid genomen: "Want toen faalde ik als vader. En gelukkig herkende ik het snel genoeg."

Vader vs. zoon

Krajicek komt nu alleen naar zijn zoon kijken als hij erom vraagt: "Als hij vraagt of ik kom kijken doe ik dat met heel veel plezier. Maar als hij me niet vraagt, dan ga ik me niet opdringen. Ik heb het natuurlijk uit eigen hand meegemaakt; niks zo irritant als mensen die zich opdringen." En op de vraag of het hem moeite kost: "Eigenlijk niet. Het belangrijkste is dat ik weet dat het allemaal in goede handen is nu."

Als Krajicek nu een wedstrijd met zijn zoon zou tennissen, dan zou Alec winnen: "Als ik die jongens van 16 of 17 zie spelen bij het bondscentrum dan denk ik nou, volgens mij win ik van niemand meer daar. Alec heeft ook echt een goede service al, dus ik denk dat dat niet meer gaat gebeuren."

Oud-coach Rohan Goetzke

Voor Krajicek is zijn oud-coach Rohan Goetzke een van de belangrijkste personen uit zijn leven: "Hij heeft natuurlijk mijn carrière helemaal vormgegeven. En gewoon door zijn persoonlijkheid. Toen ik begon te werken toen ik 18 was, toen was ik niet echt de leukste persoon. Dat vond ik zelf ook niet. Dankzij hem ben ik een betere tennisser geworden: van 400 naar vier en een Grand Slamtitel. En ook de persoon die ik ben geworden, daar ben ik nu wel happy mee."

Meer van De Nieuws BV?

Volg ons op Instagram, Facebook en Twitter.