Sport

Tourcolumn | Tourvergetelheid

foto: Jeroen Wielaertfoto: Jeroen Wielaert
  1. Nieuwschevron right
  2. Tourcolumn | Tourvergetelheid

Bij het terugzien van Frankrijk zag ik uit naar het bezoek aan Longwy. Het is een historische aankomstplaats in het uiterste noordoosten van het land. Christian Prudhomme houdt van nieuwe etappeplaatsen, maar nu haalt hij een stadje uit een soort Tourvergetelheid.

Met nostalgie heeft het niets te maken. Prudhomme wilde na Luik een Ardennenrit voor avonturiers, becijferde de kilometers, kwam uit op Longwy en belde burgemeester Jean-Marc Fournel. Die was stomverbaasd. Ze hadden ingezet op 2019. Nu kwam de Tour zomaar al in 2017!

Longwy is een nieuwe stad uit de zeventiende eeuw. Zonnekoning Lodewijk de Veertiende gaf zijn militaire bouwmeester Vauban de opdracht een versterking te bouwen op de strategische hoogte vlak aan de grens. Zo ontstond een stedelijke vesting. Een deel van de imposante muren en poorten staan nog overeind – goed voor het ansichtkaartbeeld van de Tourhelicopters.

Met dit fraaie decor behoort Longwy tot de vroegste Tourgeschiedenis. Dat begon in 1907. Henri Desgrange had als eerste Tourbaas half-militaristische motieven. Als een soort veldheer wilde hij Metz veroveren, dan nog een stad in het in 1870 door de Duitsers bezette Lotharingen. Het werd geregeld met Graaf Zeppelin, president van Lotharingen. Het mondde uit in een grootse nationalistische vertoning. Longwy was de laatste controlepost voor het binnenrijden van het Franse Duitsland. De autoriteiten hadden Frans vlagvertoon verboden, maar zagen met afgrijzen dat de bevolking bij het jubelen voor de aankomst van de Tour ook juichte voor Frankrijk.

Meteen was het afgelopen. Graaf Zeppelin wilde het propagandacircus van Desgrange niet meer. De Tourdirecteur had toch een etappeplaats nodig in die oostelijke noordhoek van het land. Het werd Longwy, vier jaar achter elkaar. In 1911 won Jules Masselis, in 1912 Odiel Defraeye en in 1913 en 1914 François Faber. Die aankomsten mondden steevast uit in grootse feesten. De bevolking van de stad verdubbelde. Longwy daverde, deinde van muziek, dans, filmvoorstellingen, vuurwerk. De veelal Italiaanse mijnwerkers uit de buurt kregen vrij om mee te feesten. De Eerste Wereldoorlog maakte er abrupt een eind aan. Na de apocalyptische vier jaren die volgden was er toch glorie voor Desgrange. Hij kon met de Tour naar het bevrijde Metz. Hij had Longwy niet meer nodig.

Het stadje deelde mee aan de algehele economische neergang in de regio. In 1982 kwam de Tour er nog eens aan, na de Grand Départ in Basel. Daniel Willems won. Nu hebben ze de voormalige Place d’Armes, een groot vierkant plein autovrij gemaakt voor de aankomst van het wagenpark van de Tour. Honderd jaar na de Grand Guerre is het in Longwy vooral het feest van de vrede.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Ster advertentie
Ster advertentie