De keizer en zijn nieuwe kleed - Podcast Ongehoorde Verhalen

Systeem versus menselijkheid

Ondanks dat Nederland langzaam weer 'terug gaat naar normaal' blijven veel maatregelen van kracht: de coronapas en de digitale identiteit, bijvoorbeeld. Ook de vaccinatiecampagne is nog niet tot zijn einde en de bevroren maatregelen, zoals 1,5 meter samenleving en mondmaskers, kunnen elk moment weer worden afgeschoten op de samenleving.

Twee jaar geleden bekritiseerden veel mensen al de ernst van de pandemie en vooral de maatregelen. In hoeverre laten wij ons economisch en sociaal opsluiten om een zware griep te voorkomen? Vaak werden deze, toch grote groep mensen, weggezet als complotdenkers en 'wappies'. Onterecht, stelt Poels vast. Want veel kritiek van destijds is nu werkelijkheid geworden. Zoals de Coronapas, de komst van de Digi-ID en de schadelijke effecten van mondmaskers en lockdowns.

Vooral kinderen gaan zwaar gebukt onder het beleid waardoor moeders massaal in opstand kwamen om hun kinderen te beschermen tegen de niet-proportionele maatregelen op basisscholen. Columniste en initiatiefneemster van Moederhart Sietse Bergsma praat over het waarom en over het belang van de opstand.

Positieve insteek

De lockdowns zorgden voor veel isolement van kinderen, maar niet bij iedereen. De Nederlander Adrian Kuipers woont in Polen in het voormalige communistische district Gmina Słońsk, op het platteland. "Er zijn ook hier Europese regels als 1,5 meter en de mondmaskers, maar de mensen zelf houden zich er simpelweg niet aan", zegt Kuipers. "Dat heeft te maken met het communisme wat hier tot aan het vallen van de muur heerste. Mensen hebben die voelsprieten nog van te veel overheid bemoeienis en zetten simpelweg de hakken in het zand." Hij bouwde hutten met zijn kinderen en beleefde de lockdowns als waardevol en positief. Hij ontdekte het ijsbaden, waarin men door middel van speciale ademhalingstechnieken de pure kracht van zijn lichaam en immuunsysteem ontdekte. Dat bracht naar een kritische houding voor wat betreft het virus en ziet een politiek beleid wat ons steeds verder wegduwt uit onze natuurlijke kracht.

Op papier ziek verklaard

Filmmaker Poels, die veelal in Duitsland woont en werkt verbaast zich hoe gemakkelijk veel ouders hun kinderen afgeven in de handen van de overheid. Het dagelijks klassikaal testen en het ondertekenen van een brief waarin de school vraagt aan ouders of ze akkoord gaan met een lichamelijk ingrijpen bij hun kind. De basisschool krijgt deze opdracht slechts van boven en voert het uit. "Niets tegen te doen", zegt de directrice van de school. Waar ligt de grens, vraagt Poels zich af. "Ook mijn zoon werd positief getest op school en zit gezond en fit thuis zich af te vragen wat ziek zijn eigenlijk betekent." Op papier ziek verklaard, maar in de echte wereld sluiten we gezonde kinderen op.