Brexit, Zweinstein en dreuzels
- Nieuws
- Brexit, Zweinstein en dreuzels
Vluchten kan niet meer. De formatie, die nimmer ophoudt; Duitsland, waar de gevestigde politieke klasse begrijpelijk een hartverzakking heeft gekregen nu ultra’s plots het parlement binnen marcheren. En als je verder kijkt dan Europa, kun je ook daar niet direct opgewektheid aan ontlenen. Nu weet ik ook wel dat iedereen weleens ‘zo’n dag’ heeft, maar zelfs positivo’s moeten toch erkennen dat zo aan het begin van de herfst de lente nog ver weg is.
Dan er even uit naar het Verenigd Koninkrijk. Ik weet niet wat het is – links rijden, dubbeldekkers, bacon, eggs, Yes Minister, patchy rain and sunny spells – hoe dan ook voel ik mij hier altijd op mijn gemak. Er is ook altijd veel politiek, zelfs als alles stil staat is er nog beweging. Niet dat de beweging iets met vooruitgang of verandering heeft te maken. Sterker nog, ik ben op het Labourcongres in Brighton, de zusterpartij van de PvdA, maar dan met meer zetels.
Het gaat de hele dag over Brexit-in en Brexit-out. Ik kan er een heel verhaal over ophangen, maar laat ik met de samenvatting beginnen. Brexit is de meest krankzinnige discussie die ik ooit heb meegemaakt. Zelfs een vechtscheiding is een fluitje van een cent in vergelijking met de uittreding van de Britten uit de Europese Unie. Het is bijkans een onmogelijke operatie. De Britten weten dat zelf ook, maar de politieke leiders durven dat niet echt aan de kiezers te zeggen.
Er zijn zo ongeveer twaalfduizend Europese richtlijnen en verordeningen en daarnaast nog specifieke wetten en verdragen, die moeten worden losgekoppeld.
Er is zelfs een speciaal ministerie in Londen voor opgericht. Het ministerie van Uittreding (Exiting the European Union). Misschien is dit departement het meest te vergelijken met Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus Pocus, uit Harry Potter. En misschien moeten we minister David Davies wel de hoofd-dreuzel noemen.
Kortom, de conservatieve- en de labourpartij liggen intern en met elkaar overhoop over uittreden – noem het politiek exorcisme – en de duivel dat zijn wij, Europa. Het was Nigel Farage van de Britse AFD, of PVV, of vergelijkbaar. Hij stak het vuurtje aan, wat nu geworden is tot een niet te blussen fik. En die partij van Farage? Geen één zetel heeft zijn partij in het parlement. Het is waar, na de herfst krijg je winter, maar daarna is er weer lente hoop ik…
Kees Boonman is politiek commentator van Radio EenVandaag en presentator van het programma Kamerbreed, elke zaterdag om 13:00 uur op NPO Radio 1.
Gerelateerd
