Drie kapiteins op één schip

Vraag aan alle renners die (om bekende redenen) naar Monaco zijn getrokken hoe het daar bevallen is en je krijgt antwoord in zware zwijgzame periodes. Gerona heet ook een leuke uitvalshaven te zijn, maar daar hoorde ik toch ook al verhalen over grote somberheid, regenbuien en erg stille avonden.

Dan maar net over de Nederlands-Belgische grens, zodat je altijd kunt zeggen dat je thuis bent in wielerland nummer één en toch ook in Nederland bent gebleven, want twee keer vallen en je staat op het Vrijthof, de kraamkamer van alle Maastrichtenaren.

Een paar zaken

Er zijn een paar zaken die ik graag had willen meemaken om er letterlijk en woordelijk en uiterst precies verslag van te doen. In willekeurige volgorde:

• Het gesprek met Ivan Spekenbrink, de hopman van Sunweb.
• De contractonderhandelingen met die kruideniers, die, al komen ze niet uit Zaandam, toch ook 'op de kleintjes' willen blijven letten. Met andere woorden, wat is Dumoulin nu eigenlijk waard?
• De bijeenkomst met de renners Kruijswijk en Roglic. "Jongens luister, we hebben er een nieuwe kanjer bij... Neen, jullie staan gelijk in rang, maar drie kunnen meer dan twee."
• Het moment dat de hoofdsponsor een klap op die overgang gaf. Was dat een euforische dreun, een zegenrijk moment voor de Nederlandse sport of iets van "God zegen de greep, wie weet dat het met die knie nog wel goedkomt."

Verzoetemelkt

Om met dat laatste te beginnen: ooit maakte Theo Koomen (God hebbe zijn ziel en dat is zeker) er een nationaal probleem van: de steenpuist op de kont van Joop Zoetemelk. Het land was in last; van heinde en verre stuurde men kwakzalversoplossingen op. Joop moest van die pijnlijke puist verlost worden.

Omdat ik ergens las dat Dumoulin afgelopen maanden flink 'verzoetemelkt' was, schoot me dat te binnen. Het was toen de pijnlijke poeperd van Joop en is nu de krakende knie van Tom. Ja, het is waar, een beetje weldenkend mens heeft een proestlachje laten horen toen er over de behandeling van die knieblessure werd gesproken.

Geklungel is een woord dat me te binnen schiet. Amateuristisch geklungel zelfs en dat zal bij Spekenbrink en vrienden niet echt lekker binnengekomen zijn. Ik moest steeds horen dat binnen die ploeg alles via strakke lijnen afgewerkt werd. De datahongerige ziener die streeft naar optimale samenwerking tussen renners, coaches en experts... Die moet zich toch de pleuris geschrokken zijn van de medische begeleiding van Dumoulin.

En Dumoulin moet toch, waarschijnlijk tijdens die eenzame solo reis op weg naar Frankrijk (hoe bestaat het?) ook tegen zichzelf gezegd hebben: "Dit was het dan, de groeten verder…over een overgangsbetaling zullen de boekhouders wel gaan bakkeleien, maar ik ben weg." Hij dacht er net niet bij: "Stelletje amateurs in de verpakking van professionals."

Slovenië

Nu is dus de vraag wanneer en hoe die schansspringer uit Slovenië deze club gaat verlaten? Ieder bod van een vreemde sponsor zal hij serieus gaan bekijken, dat kan niet anders. Kruijswijk, die, op zijn allerbest, derde werd in het (qua uitvoering) licht tegenvallende Franse rondje, doet zijn boodschappen toch ook bij de Jumbo's en zal snel inzien dat een tandem aan ronderenners beter is dan een trio.

Het afschrikwekkende voorbeeld van Movistar met Valverde, Quintana en Landa in een Tour moet toch bij alle betrokkenen voor een spookbeeld hebben gegolden.

Begrijp me goed: ik ben een fan van Dumoulin, zonder enige vorm van dwepen of slijmen, dat laat ik graag aan anderen. Hij nadert de grens van dertig (levensjaren) en hij hoopt dat zijn knie weer een gewillig scharniergewricht zal gaan worden. Hij is, zoals dat heet, 'in zijn prime' en dan is zo'n blessure echt vervelend. Ik hoop dat er een medicijnman is die verlichting kan scheppen.

Ik hoop dus dat het met die knie goed komt, maar, om eerlijk te zijn, ik ben daar niet geheel zeker van. Omdat? Gevoel. Meer niet.

Spekenbrink

Kijk, bij Spekenbrink ging alles via data-analyses en volgde men de Bijbel van de baas. Ik neem aan dat Frans Maassen (een man die ik zeer graag mag) toch anders tegen Dumoulin zal aanpraten dan Spekenbrink. Maassen heeft namelijk op een fiets gezeten, hij heeft geflikt en is geflikt, hij kent het metier van binnenuit en weet dus dat de mens sterker is dan de som van alle cijfertjes. Als je de dodenmars van Tarbes naar Pau in de Tour van 1995 hebt meegemaakt, 237 kilometer in bijna surplace, als je huilend van je fiets bent gestapt en als je wielrennen ineens een heidense, onwerkelijke bezigheid hebt gevonden, dan heb je alle recht om als 'kenner van de wielersport' te worden aangesproken.

Ik las over het 'performance model' van de Sunwebbers en schoot in de lach. Daar blijft niets van over als je op de Aspin in een groepje rijdt met twee mannen die hun kloten hebben volgeduwd met troep, met een hijgerige wieltjesplakker uit Italië en twee jonge gasten die alle wattages ter wereld aan hun laars lappen, terwijl er een Spaanse veteraan met zijn rekenapparaat open, rustig meefietst.

Daar krijgt Dumoulin mee te maken. Met de echte wielerwereld, ontdaan van cijfers, statistieken en zalvende woorden. Topwielrennen steunt mede op 'grinta' en dat verkopen ze niet bij de Jumbo's.

De wielersport mag dan opgeschoond lijken, de cijferneukers hebben hun plaats gevonden in deze sport, maar het zijn toch nog altijd de mannen van vlees en bloed en vooral de mannen met enige intellectuele lading onder hun schedelpan, die de dienst uitmaken. Qualitate qua, hoort Dumoulin bij dat gezelschap.

Doen en denken

Denkers die weten dat eerst denken en dan doen soms verkeerd kan uitpakken in deze sport zijn gewaarschuwd. Eerst doen en later pas gaan denken wordt al beoefend door 97 procent van alle sportmensen en daar hoort Dumoulin dus niet bij.

Ik wens Tom een prettig jaar toe waar hij zichzelf mag terugvinden en een volk achter de duinen blij mag maken. Tegelijkertijd weet ik hoe moeilijk dat zal zijn.

En tot slot: Dumoulin verlaat Sunweb en dat heet een aderlating voor die ploeg te zijn. Wellicht is het goed een kantlijnovergang van een andere Sunwebber te bezien: de Duitse tijdrijder en aankomende ronderenner Lennard Kämna heeft ook aan zijn stutten getrokken en heeft de ploeg verlaten.

Dát pas mag een verlies heten. Deze Duitser is de renner van de toekomst. Hij is zeven jaar jonger dan Dumoulin en in aanleg beter. Daar hoor je werkelijk niemand over.

Over Mart Smeets

Mart Smeets is radio- en televisiepresentator, journalist en sportcommentator. Iedere zaterdag beschouwt hij voor EenVandaag gebeurtenissen en verhalen uit de sportweek, en zaken die daar aan verwant zijn.