Goed gedaan! Een pleidooi voor complimenten

Te midden van alle andere misstanden in de wereld die me soms tot wanhoop drijven, werd ik haast blij van dit probleem. Zo verrassend overzichtelijk en eenvoudig, want hoe moeilijk kan het zijn? Een complimentje geven, kan het eenvoudiger?

Ra ra ra

Pas hoorde ik het zelfs mijn jongste dochter van zes zingen: "Het is makkelijk te geven en het kost geen ene cent. Ra ra ra wat is het…. het is een compliment." Dat leerde ze op school, geweldig. Maar goed, het toepassen is wat lastiger, want vervolgens vroeg ze zich diezelfde dag nog af of ze mij ook kon ruilen voor een moeder met lang, blond, stijl haar. Want die donkere krullen van mij... geen gezicht.

Kinderen zijn sowieso niet zo van de complimenten. Of laat ik zeggen, míjn kinderen. Ik zou ook kunnen zeggen dat ze heerlijk eerlijk zijn als ze opmerken dat die broek voor geen meter staat, dat ik beter even kan stoppen met zingen of dat die grap dus echt totaal niet grappig is.

Nu hebben mijn kinderen natuurlijk haarfijn door dat mijn motivatie voor het moederschap nogal sterk is en dat de afwezigheid van complimentjes er niet voor zal zorgen dat ik het bijltje erbij neer gooi. Heel anders ligt dat als werknemer binnen een bedrijf of organisatie.

Dopamine

Gebrek aan waardering blijkt de nummer één reden om ontslag nemen. Complimenten daarentegen motiveren meer dan promotie of een hoger salaris. Ze activeren het beloningscentrum in het brein, wat weer leidt tot meer dopamine en daarmee een goed gevoel. Zo krijg je goed presterende medewerkers en dat wil je toch? Waarom gebeurt het dan niet?

Een zoektochtje op internet leverde wat psychologische inzichten op. Zo blijken veel leidinggevenden het vanzelfsprekend te vinden dat de taken uitgevoerd worden. Er staat salaris tegenover en klaar. Een andere reden voor het achterblijven van complimenten is de gedachte dat mensen er lui van worden. Maar de opvallendste vond ik dat mensen op de werkvloer simpelweg niet door hebben wat een ander goed doet omdat ze er geen aandacht voor hebben.

Aandacht

En dan gaat het niet alleen over leidinggevenden, maar ook over collega’s onderling. Blijkbaar zijn we allemaal zo lekker druk met onszelf dat het ons niet eens meer opvalt als onze collega of werknemer goed bezig is. En daar helpt één jaarlijkse complimentendag niet tegen. Dit vraagt om aandacht voor elkaar. Want "aandacht maakt alles mooier" toch?

Over aandacht gesproken. Mijn dochter bekeek me nog eens met volle aandacht. En kwam ook met een heus compliment: "Je haren zijn niet mooi, maar je bent wel lief, gaan we nu een spelletje doen?"

En ja hoor, dat deed ik natuurlijk, super gemotiveerd.