Olympische kwalificatie…eerlijk?

Ik heb het over de Groningse wetenschapper Gerard Sierksma die in dagblad Trouw van gisteren klip en klaar uitlegde dat de beslissing om slechts een 500 meter te rijden in Heerenveen een slechte beslissing was van de organisatoren.

Ter opfrissing van het geheugen: omdat het eerlijker WAS én binnen én buiten te starten, reed men in het verleden tweemaal.

Nu dus niet.

Een ondubbelzinnig foute beslissing zelfs die ten nadele was van de rijdsters en rijders die in de laatste binnenbocht hun Olympische droom veelal voelden afbreken.

Ik vraag me af of de beslissingnemers van de KNSB zich iets aan zullen trekken van het duidelijk geschreven artikel waarin hun ongelijk aangetoond wordt.

Serieuze kost

Over het algemeen zijn de betrokkenen bij de OKT-wedstrijden al het middelpunt van scherts en verdoemenis, maar als zelfs een nuchtere Groninger, een wetenschapper zoals ik al zei (Sierksma in hoogleraar sportstatistiek en staat bepaald niet te boek als een op sensatiebeluste sportliefhebber) heel simpel duidelijk maakt dat b.v. Hein Otterspeer zich flink benadeeld mag voelen, dan lijkt me dat serieuze kost.

Maar Gods schaatsende wegen bij de bewindvoerders van de KNSB zijn soms ondoorgrondelijk en warrig op zijn minst.

Op eieren lopen

Als miniem verdedigingspunt durf ik te stellen dat er in dit hele toernooi soms over eieren gelopen (en geschaatst) moet worden en dat men te maken heeft met mensen en dus menselijke fouten en dat juist diegenen die niet naar de berg Olympus mogen verhuizen altijd de pest in hebben en aanmerkingen maken op de regelmakers en uitvoerders. Iedere tint onduidelijkheid zal juist door de teleurgestelde lieden aangegrepen worden als 'zwak beleid'.

Kijk, Dai Dai Ntab, het kuiken dat tweemaal bewoog bij de start van zijn 500 meter-rit en dus op eigen fouten de weg naar Zuid-Korea afgesneden zag, weet dat de fout bij hemzelf lag.

Toen hij, heel voorzichtig en zeker niet heftig confronterend en offensief tegenover de starter, opmerkte dat er wel lang gewacht werd met het schieten, herhaalde hij wat wij in onze huiskamer ook al hadden uitgeroepen: "Wacht niet zo pesterig lang, mijnheer de starter.”

U begrijpt dat in onze huiskamer alleen maar kenners toekeken…

Harde wereld

Dai Dai, het Oranje paradepaard voor de 500 meter zal vier jaar aan zijn loopbaan moeten vastknopen om te weten te kunnen komen wat hij eventueel gemist heeft in 2018.

Topsport kan onnoemelijk hard zijn en moet dat ook zijn als het om serieuze zaken als kwalificatiewedstrijden gaat. Neen, ik flirt zeker niet met het soms weleens gebruikte gezegde dat de sportende mens sterker wordt door negatieve acties zoals Dai Dai die meemaakte.

Mijn zolen. Kijk eens hoe gefrustreerd Kjeld Nuis een aantal jaren van zijn schaatsleven heeft rondgelopen omdat hij bij twee OKT’s niet thuis gaf. Dat hij gisteravond als een aap met zeventien lullen door Thialf reed, was hem gegund: hij reed perfect.

Anice Das

Die buitenstaander waar ik op wilde wijzen was 500 meter winnares Anice Das die verreweg het beste antwoord voor de NOS-nabeschouwings-microfoon had toen ze stelde dat alles wel heel erg verrassend voor haar was. “En nu ook nog bij de NOS,” riep ze terecht en bijna verbouwereerd, alsof ze ooit getwijfeld had aan het bestaan van Bert Maalderink of Jeroen Stekelenburg.

Ze verklaarde dat vrij rustig en eigenlijk wel heel grappig: "Ik won nooit, dus mij werd nooit iets gevraagd.”

Welk een waarheid: omdat ze niet won was ze nooit interessant genoeg geweest om voor de heilige NOS te verschijnen. Na tien jaar competitieschaatsen was het ervan gekomen.

Bravo.

Geen zuivere koffie

Maar toen bleek dat haar plaats op de beroemde Matrix, niet heel erg hoopgevend was voor een drieweeks verblijf in Azië. Internationaal was ze bij voorbaat al voor kansloos uitgemaakt, hetgeen, als je daar goed over nadenkt, ook niet echt zuivere koffie is van die mensen van de KNSB.

Je vraagt van jonge vrouwen zich het leplazerus te trainen en op enig moment in Heerenveen aan de start te komen, maar het uitzicht op een Olympische trip is op voorhand al in de mist geplaatst door derden. Leuk dat jullie het komen proberen, hier zijn twee consumptiebonnen, maar jammer, jullie categorie is gewoon te zwak, jullie zijn programma-vulling.

Stel nou eens dat iemand sensationeel hard gereden had?

Wat dan?

Kenners

Dan zeggen de kenners van de KNSB dat zij heus wel weten wie er wel en niet een kans hebben op eremetaal in Zuid-Korea. En in het allergrootste en allerbelangrijkste schaatsland ter wereld huizen al jaren geen snelle 500-meter rijdsters, nietwaar?

Is daar in de achterliggende jaren dan iets aan gedaan door die beroemde kenners van de KNSB?

Neen.

Matrix-deskundigen

Nou Alice Das, jij had dus bijna helemaal geen kans, fijn dat je even langs kwam in Heerenveen, bedankt nog. Leuk dat je meedeed, leuk dat je won, kwam je ook nog eens op de tv en liet je zien dat volharding een mens tot mooie momenten kan brengen.

Ze werd, zoals dat zo fraai uitgelegd werd, in de wachtkamer gezet en moest wachten op de eindbeslissing van de Matrix-deskundigen.

Ook dat hoort bij Nederlandse topsport.

Dat heet in KNSB-kringen: Wachten op (Arie) Koops en dat is voor sportmensen een beproeving.

Er zijn sportlieden die het punt van razernij dicht naderden toen ze in zo’n positie kwamen, herinner ik me nog.

Wat wel leuk was? Slechts een uurtje schaatsen op de televisie per dag; professioneel goed gebracht door de NOS. Geen ellenlange pauzes en zo min mogelijk beelden van mensen die zichzelf in beeld (dat op de monitoren in Thialf te zien is) herkenden waarna ze vrij vreemd gingen doen.

Idioterie

Overigens vinden alle buitenlanden ter wereld dat het dagelijks uitzenden van schaatswedstrijden op de televisie een vrij bijzondere vorm van idioterie is.

Maar eigenlijk is dat een heel ander verhaal, hoewel ik weleens aan buitenlandse collega’s heb moeten uitleggen hoe het met de aankleding van al die schaatsfans eigenlijk gesteld is.

Dat is overigens een moeilijke taak het goed uitgelegd te krijgen en steevast kijkt men mij dan met iets van medelijden aan…

Hoe kom een Nederlander het best de dagen tussen Kerst en Nieuwjaar door?

'Het OKT houdt the doctor away', zeggen wij thuis.