Geblaf in het hondsdal

Dat is geen harde beschuldiging, maar meer een losse flodder die heel veel meer voorkomt in de professionele wielrennerij. Je mag alleen mensen beschuldigen (is mijn mening) als je keiharde bewijzen hebt en die zijn er tot op heden niet. In de rechtsstaat van de moderne profsport kunnen die bewijzen komen na dopingcontroles of na het bestuderen van de zogenaamde bloedpaspoorten. Mensen die kennis van zaken hebben kunnen dan besluiten of een sportend mens zich al dan niet goed gedragen heeft in het beoefenen van haar of zijn sport.

Roeptoeteren

Wat roeptoeteren losmaakt, hebben we de afgelopen week kunnen meemaken. Neen, het is geen serieuze, grote rel geworden die een internationaal gezien donkere deken over Roglic en zijn Jumbo-ploeg heeft gelegd. Daarvoor lijkt het nog te veel klein bier te zijn. Een plaatselijk regenbuitje, om het iets anders te stellen.

Dat laatste verbaast me enigszins omdat het hier toch het presteren van een toprenner in een tot nu toe niet bepaald spetterende Ronde van Italië betreft. Een andere mogelijkheid is dat het gekoeterwaal over vermeend dopinggebruik het grote publiek niet meer bereikt en dat dat publiek gewoon de schouders ophaalt en antwoordt: "So what, volgende koers graag".

Dat is een bijna generaal geldende attitude die de wielersport in het bijzonder en andere topsporten (honkbal, gewichtheffen, hardhollen en langlaufen om er een paar te noemen) over zichzelf hebben afgeroepen. Waar het wereld anti-dopinginstituut WADA alle moeite doet valsspelers op te sporen, gaan die sporten van binnenuit gewoon door gezien het feit dat met behoorlijke regelmaat er mensen tegen de lichtende lamp lopen.

Hoe 'men' dan reageert? Juist: met schouderophalen. Het zal wel. Niets is erger dan deze manier van reageren.

Een ster in de voorruit

Nu de ex-renner Clement zijn niet erg handig getimede opmerking heeft gemaakt, een gedachte die ik overigens snap en kan delen, lijkt er een ster in de voorruit van de Jumboploeg te zijn gekomen.

Ja, ik kan hem volgen, zoals ook andere doordenkers in deze sport dat kunnen doen, het is bepaald geen heel merkwaardige gedachte, die ogenschijnlijk veel meer mensen voor zichzelf hebben toegelaten. Het vreemde facet zit erin dat Clement, nog twee jaar in dienst bij Jumbo, in een andere rol dan renner, als het ware van binnenuit de wielerwereld met deze opmerking komt.

Zwijgen, net zoals liegen, zijn werkwoorden die me te binnen schieten als het de wielersport betreft. Zo hoorde ik Marc de Maar, ook een oud-renner, vertellen dat hij als ploeggenoot van Denis Menchov de Vuelta had gereden waarin de Rus won en dat niet op bepaald frisse manier deed. De Maar wist dat eigenlijk ook wel, hij streek de winstpremie op, gaf die snel uit en de deken van stilte lag ook over deze zaak, die ook nooit een heuse affaire werd.

Zelfs Thomas Dekker, ooit ook gebruiker en leugenaar en sinds die tijd een 'aanschuiver' bij meningenprogramma's (want, zo denken we: kenner) stelde dat hij de mening van Clement deelde, maar hij noemde het tevens 'super onhandig'.

Nog even over Clement: hij heeft iets van een stekelvarkentje, een avonturier, een lichte dwarsligger en een warwinkel. Hij durft stelling te nemen, hij zegt zaken die anderen binnen de sport niet echt kunnen pruimen, maar over het algemeen roemt men toch zijn eerlijkheid (?!) en flapuiterigheid.

Zelfvernietiging

Ik? Ik heb geen moeite met hem. Niet toen hij nog koerste, niet nu hij vanaf de zijlijn dingen roept. Dan kom je automatisch op zijn positie als lid van de Jumbo-organisatie afdeling wielrennen. Neen, verstandig is het niet, maar dat is dan weer kenmerkend voor Clement; hij doet het toch. Die openheid is opmerkelijk. Zit er een soort zelfvernietiging in zijn denken en doen? Zou kunnen. Of heeft hij gewoon niet goed nagedacht?

Feit is dat Roglic in de eerste week aanmerkelijk harder reed dan zijn top-opponenten. Dat kon twee redenen hebben: of hij is veel beter voorbereid op het rijden van deze Giro of die tegenstander zijn dat niet. Het verschil is echter opmerkelijk. Had ik dezelfde gedachte als Clement? Ja, ik dacht vooral: nu zullen de vuilspuiters wel gaan komen met hun verdachtmakingen.

Het is immers zo dat goed presteren in de topsport tegenwoordig vaak samengaat met “verdacht zijn”. Zo ver is onze denkwijze over presteren afgegleden. Maar weer: dat heeft de topsport zelf op zijn geweten. En dat is nu precies wat Clement naar voren bracht.

Er blijven wat vragen open. Hoe voelt Roglic zich hieronder en hoe presteert hij nu verder in Italië? En: wat doet de sponsor met Clement? Tot nu toe hebben velen (net zoals ik hier doe) zich aan algemeenheden vastgehouden omdat er nergens hard bewijs is en het luchthappen blijft.

'Hij zal wel iets gevonden hebben'

Nogmaals: Clement zei niet dat Roglic onder welke verdenking bij de autoriteiten stond, neen, hij zei dat 'men' wel met het afgekloven bot van 'hij rijdt zo hard, hij zal wel iets gevonden hebben' zal komen en hij noemde er de namen van drie 'licht duistere' ploegen bij. Als renners van die teams zo hard op de trappers presteren dan roep we in koor 'zie je wel, kan niet', maar doen we dat ook als het de kopman van een Nederlands ploeg betreft? Dat is wat hij bedoelde te zeggen en ook zei.

Ongelukkig? Ja, dat lijkt van wel, maar ook sterk genoeg om nu opgeknoopt te worden? Dat lijkt me niet. Laat Clement zijn vrije geest doortrekken in hoe hij over het fietsen denkt en spreekt. Hij heeft alleen een iets beter filter nodig.

Ik sprak over deze zaak met Karsten Kroon, ooit prof, ook gebruiker geweest en 'toegever'. Kroon zei: "Ik snap hem, ik weet wat hij zegt en ik ben het met hem eens." Ook Kroon stelde: "Onhandig in zijn positie." En dat is het. Maar Clement zal toch geweten hebben wat hij zei en de consequenties geweten hebben...

Overigens: de Giro was tot op de helft van de totale koers een bijna persiflage op spannende topsport. Een, zo lijkt het, verkeerd gekozen parkoers (met onder andere twee totaal vlakke etappes achter elkaar), een merkwaardige startlijst bij de openingstijdrit en een totaal ontbreken aan spankracht en aanvalslust binnen het peloton maakte de Italiaanse rondgang tot nu toe tot een slappe thee van Tante Sidonia.

Zelfreflectie

In zo'n sfeer, in die gelatenheid valt dan een uitspraak van een ex-renner helemaal op. Als er geen behoorlijk verhaal in de koers zit, schiet Clement zijn opmerkingen er al snel bovenuit. Blijf dat maar doen, Stef. Heel veel mensen uit de wielerwereld die boter op hun hoofd hebben staan je nu na te wijzen. Zelfreflectie is in deze sport een nauwelijks voorkomende eigenschap.

En over de titel boven dit verhaal? Dat is een boek dat ik vijftig jaar geleden las. Ik vond het gewoon een mooie titel. Het was overigens een boek van Oscar Timmers, weet ik nog.

Over Mart Smeets

Mart Smeets is radio- en televisiepresentator, journalist en sportcommentator. Iedere zaterdag beschouwt hij voor EenVandaag gebeurtenissen en verhalen uit de sportweek, en zaken die daar aan verwant zijn.