De boermachine

Ik zag tien minuten van Spanje - Portugal en zag de Spanjaarden, bij een voorsprong van 3-2 ongeveer 129 maal de bal naar elkaar toespelen. De Portugezen voelden aan dat ze gepiepeld werden en je zag dat ze van binnen op ontploffen stonden. De dienstdoende bijprater van de NOS zweeg in alle talen. Hij had bijvoorbeeld mee kunnen gaan tellen hoe deze tactische manoeuvre van de Spanjaarden tot een tijdbom werd.

Je kon namelijk op de vingers van een halve hand natellen dat vanaf dat moment Cristiano Ronaldo zijn lontje zou aansteken en zou toeslaan. Je tegenstander vernederen zoals de Spanjaarden dat deden, was ongehoord, maar paste wel in deze wedstrijd.

Ronaldo's duivels

Tot het moment dus dat de bal op achttien meter van het doel werd neergelegd en Ronaldo zijn duivels ontbond: vrije trap. Ineens wist ik ook weer waarom ik, op de late vrijdagavond, toch nog even naar het voetbal uit Rusland wilde kijken. Ronaldo speelde.

Zijn bevroren blik alleen was al goed en dat hemelse diep-ademen maakte zelfs indruk en een beetje sportliefhebber wist het al: gekromd langs de muur, hard, aan de rechterkant en die Spaanse ballenvanger in het doel zou te laat komen. Hetgeen gebeurde. Hemels.

Voetbal is een over het algemeen zeer beperkte sport die vaak bedroevend slecht uitgevoerd wordt. Ronaldo heeft daar een antwoord op: in de nogal belangrijke confrontatie met de Spanjaarden, jongens dus die met en tegen hem spelen en die hem omhelzen en zijn bloed wel kunnen drinken, scoort meneer gewoon driemaal. Op een zwetend warme vrijdagavond, of er niets aan de hand is. En dat is ook zo: er is niets aan de hand, alleen hij, Ronaldo schiet er drie in...

Zielig geploeter

Na het zielige geploeter van de ploeg van Saoedi-Arabië, na de zwaar teleurstellende zeperd van Marokko tegen Iran, na het moeten aanzien van de werkelijk zielige en overschatte toppers van Uruguay, was Ronaldo daar om ons te tonen hoe klasse er in werkelijkheid uit ziet. Klasse als iets doen dat niet veel mensen kunnen.

Kijk, dat rondtikken van de Spanjaarden, ineens uitgevoerd op tien minuten voor het einde van de wedstrijd en o zo pijnlijk voor de ineens moegespeelde Portugezen, was voor Ronaldo precies wat hij nodig had.

Verlies doet pijn, zeker voor mannen die een ego mee tillen zoals hij, maar bespottelijk gemaakt worden door een stelletje Iberische druiloren... Neen, dat kon niet. Rondtikken met een meerderwaardigheidscomplex, zonder een doelgerichte actie als eindresultaat, dat was net te veel voor de nog immer ijdele en eerzuchtige Portugees.

Met een dansende adamsappel, de blik bijna dof gericht op zijn tegenstanders... Het was kunst, wat hij deed. Zo moet Rembrandt soms voor een doek gestaan hebben. En ach, wat een vrijdag het was...

Marokko

We rouwden bijna massaal om het verlies van Marokko, maar op basis waarvan waren we dan de mening toegedaan dat dit een finaleploeg was? Dat deden we omdat we niets anders konden doen bij dat WK. Niet meedoen doet mensen vluchten in vreemde keuzes.

Kan nog, hoor ik nu iemand op de televisie zeggen, wacht maar af, Marokko zal zich herpakken. En ach ja, een eigen doelpunt...

Op de televisie hoor ik ook een boermachine bij RTL. Vroeger luidde het gezegde: wie niet beter weet, lacht om een boer of een scheet en verrek als het niet waar is, vroeger is nu. De knallende, scheurende boer, ooit opgenomen en bewaard en nu onder handbereik van mensen in het RTL-voetbalprogramma, leverde menige lachsalvo op.

Of ik me eraan ergerde, want plat, ordinair of erger? Neen, het paste precies in dat programma. Hadden ze bij de NOS zo’n apparaat neergezet en gebruikt, dan hadden we waarschijnlijk een korte burgeroorlog beleefd, een soort beeldenstorm met Kamervragen en het aftreden van de volledige NOS-top. In het weerom goed uitgevoerde voetbalprogramma bij RTL paste de lang slepende boer.

De galmende boer

Het gaf precies aan welke taal, klank of emotie de voetbalkijkers het liefst voortbrengen in hun bestaan als toeschouwer bij het WK waar 'we' niet aan meedoen. RTL-man Wilfred Genee merkte gisteravond tussen neus en lippen op dat er ook prima gepresteerd wordt door de Nederlandse volleybalvrouwen die op zeer hoog niveau wedstrijd na wedstrijd winnen. Even stilte aan tafel.

Zijn woorden werden daarna overstemd door een galmende boer die traag over het sportland Nederland trok. Zo krijgt ieder land waar het recht op denkt te hebben.

Op de televisie zie ik beelden van feestvierende mensen in Teheran. Men viert daar de zege van de nationale ploeg op voetbalgrootheid Marokko.

In hun voetbaltelevisiestudio ontbreekt het aan een boermachine. Thomas Erdbrink zal dat komend weekend komen uitleggen aan het Iraanse volk. Zo doen wij dat in Nederland, ooit een deelnemer.

Over Mart Smeets

Mart Smeets is radio- en televisiepresentator, journalist en sportcommentator. Iedere zaterdag beschouwt hij voor EenVandaag gebeurtenissen en verhalen uit de sportweek, en zaken die daar aan verwant zijn.