Eenzaamheid bij in het buitenland geboren Nederlanders

Anja Machielse, emeritus hoogleraar en expert op het gebied van eenzaamheid, legt uit dat eenzaamheid niet alleen voortkomt uit individuele factoren, zoals een verhuizing of het verlies van een geliefde. "Het kan ook gaan om mensen die je mist in je omgeving die dezelfde normen en waarden hebben, je cultuur begrijpen of je een gevoel van sociale erkenning geven", stelt ze.

Oppervlakkige contacten

Machielse merkt op dat de contacten van deze mensen vaak minder diepgaand zijn. "Ze hebben andere sociale behoeften dan Nederlanders die hier geboren zijn", zegt ze. Dit kan voortkomen uit hun achtergrond, waarin familie en vrienden een grotere rol spelen. Bovendien kunnen taalbarrières ontstaan, vooral als oudere immigranten voornamelijk in hun moedertaal communiceren, terwijl hun kleinkinderen vooral Nederlands spreken.

Een ander aspect van eenzaamheid is de beeldvorming van deze bevolkingsgroep in de media. Machielse legt uit: "Je voelt je sneller eenzaam als jouw bevolkingsgroep nu in de media of het maatschappelijke debat extra negatief in het nieuws komt." Daarnaast kunnen sociale media bijdragen aan een gevoel van isolatie, doordat mensen sneller in een kleine bubbel leven.

Eenzaamheid bespreekbaar maken

Eenzaamheid moet anders worden aangepakt bij Nederlanders die niet hier zijn geboren. "Ja, want voor ieder persoon is eenzaamheid iets dat je anders beleeft", legt Machielse uit. Het is belangrijk om bij in het buitenland geboren Nederlanders dieper in hun wereld te duiken en het onderwerp makkelijker bespreekbaar te maken, aangezien dat een groot deel van het probleem is.

Machielse bespreekt ook chronische eenzaamheid, die kan ontstaan wanneer mensen niet meer zelf uit hun situatie kunnen komen. "Dat zijn mensen die niet meer gewoon op eigen kracht eruit komen", zegt ze. Ze kunnen zich schamen of weten niet meer wat ze moeten doen, waardoor ze hun eenzaamheid proberen te accepteren.

Taboe rond eenzaamheid

Eenzaamheid is ook een taboe, vooral onder deze doelgroep. Machielse legt uit dat het extra gevoelig ligt wanneer je omringd bent door vrienden en familie, maar toch eenzaam bent. "Dat voelt indirect als kritiek op je eigen omgeving/familie." Hierdoor durven mensen vaak niet te erkennen dat ze zich eenzaam voelen. In tegenstelling tot ouderen die een partner hebben verloren, ligt het stigma bij deze groep zwaarder, wat maakt dat ze zich minder begrepen voelen.