Hoezo verkondigen mensen hun mening, zonder de feitelijke kennis te hebben?

Een mening wordt als een subjectieve opvatting gezien, die wordt afgezet tegenover kennis, wat gaat over objectieve feiten. Binnen de filosofie lopen deze twee begrippen aardig door elkaar, stelt Kamphuis, "maar dat laten we voor nu maar even achterwege, zodat het verhaal begrijpbaar blijft."

De Reden

De filosoof vertelt dat wij als mens de zaken in de wereld zodanig willen zien, die bevestigen wat we al vinden. Volgens hem heeft het vormen van meningen zonder feitelijke kennis twee redenen: "De eerste is een mening geven om bij een groep te horen", zegt Kamphuis. "Daarnaast is het een manier van omgaan met onzekerheid, door een eigen standpunt te creëren en daaraan vast te houden."

Starre blik

Kamphuis werd uitgenodigd door een bedrijf dat beweerde dat de jongere generatie, Gen Z, niet wil werken. "Dit is een eeuwenlange opvatting, van generatie op generatie, daar moesten zij ook om lachen", zeg de filosoof. "Al beweerde zij dat het nu écht zo is." Kamphuis licht toe dat het in zo'n geval meer een starre blik gaat, dan de waarheid.

Het vormen van meningen, zonder op de hoogte te zijn van feitelijke kennis, brengt volgens de filosoof gevaren met zich mee: "Je krijgt steeds minder begrip voor mensen met andere opvattingen en denkt dat iemand met een andere mening gek moet zijn", stelt Kamphuis. "Je mening verwarren met kennis, zorgt ervoor dat je niet meer ziet dat het maar een mening is."

Kamphuis schreef het boek Verslaafd aan ons eigen gelijk, dat de spijker op z'n kop slaat bij dit eerder genoemde gegeven. "Het valt me op dat mensen dit altijd het perfecte boek voor hun partner vinden, maar raden het nooit aan zichzelf aan. En dat is precies een voorbeeld van een mening verwarren met kennis."