Een lesje zorgdeclaraties voor dummies

Joost Verreck en Stijn van Reeuwijk hebben dit jaar eindexamen vwo gedaan op het Sint-Janslyceum in Den Bosch. "Voor ons profielwerkstuk doken wij in DBC-zorgproducten. DBC staat voor Diagnose Behandeling Combinatie en is eigenlijk niets meer dan het gehele behandeltraject, van diagnose tot behandeling en na-controles." Diagnose en behandeling vormen samen de prijs die een ziekenhuis of arts in rekening brengt en elke DBC heeft een eigen tarief. Het is dus ook de basis voor het declaratiesysteem in de zorg. "En dat is een onderdeel waar veel winst wordt gemaakt. Hoe maken zorgbedrijven dat soort winsten, terwijl volgens minister Schippers van VWS, iedereen in de zorg een stapje terug moet doen? Niet dat we van plan waren om zelf een winstgevend zorgdeclaratiebedrijfje op te zetten na ons eindexamen. We wilden juist de vraag beantwoorden of het huidige systeem van declareren in de zorg tot (te) hoge kosten leidt."

Wel een ingewikkeld onderwerp, volgens de scholieren. "Het is een onderwerp waar wij zelf geen enkele ervaring mee hebben. Als middelbare scholieren declareren wij natuurlijk geen zorgkosten. Maar onze nieuwsgierigheid was gewekt en dus verdiepten wij ons in de problemen met het huidige declaratiesysteem. Van foutief declareren, de macht van de Nederlandse Zorgautoriteit, de onbekende kostprijs van zorg en behandelingen tot de tijdvakken in de geestelijke gezondheidszorg."

Want daar is iets geks mee. In de GGZ wordt een arts betaald naar de tijd die hij stopt in een patiënt. Er zit in het systeem geen verschil in beloning tussen een behandeling van 250 minuten en 799 minuten. Bij 800 minuten begint een nieuw tijdvak met een hogere beloning. Maar wat doen artsen dan?

Luister zondag om 19.00 uur naar Reporter Radio, waarin onder andere een interview met het Centraal Planbureau en de Nederlandse Zorgautoriteit te horen is. Punt van zorg, een lesje zorgdeclaraties voor dummies.