Hoe wetenschappelijke begraafplaatsen misdaden helpen oplossen: 'natuur kan een moordenaar verlinken'

Belang van onderzoek

Op de wetenschappelijke begraafplaats in Amsterdam liggen lichamen begraven van mensen die zich vrijwillig hebben gedoneerd aan de wetenschap. Ze worden gebruikt voor tafonomisch onderzoek. Tafonomie is de wetenschap die bestudeert hoe dode organismen vergaan. Zo wordt er gekeken onder welke omstandigheden dieren, mensen en planten eventueel geconserveerd blijven. Bijzonder hoogleraar Forensische Biofysica Maurice Aalders benadrukt het belang van dit onderzoek. "Als we die processen goed kennen, dan kunnen we die gebruiken om bijvoorbeeld te bepalen wanneer iemand is overleden of wanneer iemand is begraven. Misschien kunnen we dan ook beter snappen wat we in de natuur zien om graven sneller te herkennen."

Wetenschappelijke begraafplaats in Texas

In Texas bevindt zich een veel grotere onderzoeksfaciliteit, waar forensisch archeoloog Hayley Mickleburgh werkt. "Doordat de faciliteit heel groot is, geeft dat veel ruimte voor verschillende soorten experimenten. Bijvoorbeeld verschillende soorten begravingen, dus lichamen die op de grond geplaatst worden en niet begraven worden. Maar ook bouwen we tijdelijke gebouwen om lichamen te verbranden om de brandweer te trainen in het doen van onderzoek in zo’n context. Ook laten we lichamen uitbranden in auto’s om te kijken wat voor sporen je terug kan vinden om die persoon te identificeren, en om de toedracht te kunnen reconstrueren."

Mickleburgh ervaart deze begraafplaatsen niet als lugubere plekken. "Wat voor mij voorop staat als onderzoeker is dat deze mensen zichzelf heel bewust hebben gedoneerd. Zij hebben dit gewild en wisten ook voor wat voor onderzoek hun lichaam gebruikt zou worden. Die wilden heel graag bijdragen, en het is ontzettend waardevol dat we kunnen leren van ieder lichaam."