Het kan: een Bafta winnen met je afstudeerproject

Negen minuten duurt Edmond. Het is een eindeloos proces geweest: om drie seconden film te maken was ze een hele dag bezig. Het is Gantz haar eerste stop- motion film. Dat betekent dat alle afzonderlijke beelden- en iedere seconde film bestaat uit 25 beelden- samen één vloeiende beweging moeten vormen. “Als ik dat allemaal van tevoren had geweten was ik er misschien niet aan begonnen,” zei Nina Gantz in radioprogramma Nooit meer slapen. Ze lacht: “Alhoewel, dan was ik er waarschijnlijk ook aan begonnen.”

Ze leerde vilten omdat ze vond dat haar hoofdpersonage Edmond van wol moest zijn. Want ook al had hij de eigenaardige karaktertrek dat hij zijn naasten wilde opeten, toch moesten mensen sympathie voor hem voelen, vond Gantz. En een wollen pop roept iets zachts op. Ook de gezichtsuitdrukkingen waren daarom erg belangrijk. Die schilderde ze zelf later op de poppen.

Een stukje van iemand willen

In de film zie je hoe Edmond, tijdens een date, zich zo verliest in zijn liefde voor een vrouw dat hij op het punt staat een hap uit haar voet te nemen. De vrouw staat gvol afgrijzen op en loopt weg. Edmond is vanaf dat moment weer alleen. Gantz zegt in een interview met NRC Handelsblad: “Iedereen herkent het gevoel dat je iemand zó leuk vindt, dat je een stukje van diegene wilt.” Bij Edmond leidt dit alleen tot zijn ondergang. In de film gaat hij steeds verder terug in zijn verleden. Op die manier ontdekt hij waar zijn kannibalisme vandaan komt.

Om de film te maken schakelde Gantz alle hulptroepen in die ze kon vinden. Actrice Loes Luca, de moeder van Gantz, breide de trui van Edmond. En samen met acteur Peter Blok oefende Luca de scène van Edmond op de bank met zijn date. Het tweetal liet Gantz allerlei mogelijke gezichtsuitdrukkingen en bewegingen zien. Die kon zij vervolgens weer gebruiken tijdens de edit. Haar vroegere schilderlerares hielp haar met het maken van de - in totaal 35 - poppen.

De zegetocht

Na haar afstuderen aan de National Film and Television School in Londen begon de zegetocht voor Gantz in Annecy, Frankrijk. Daar won ze haar eerste twee prijzen op het grootste festival voor animatiefilms van de wereld. En daarna volgden nog vele andere prijzen. Vanwege haar succes werd ze uitgenodigd door grote studio’s als Pixar, Dreamworks en Disney. Een droom voor de meeste animatoren.

Maar voor Gantz niet. “Het gaat mij erom wat het beste bij het verhaal past. Daar kies ik voor, of dat leer ik mijzelf aan.” Ze was onder de indruk van de grote Amerikaanse bedrijven, maar ze werd ook bevestigd in haar idee: die bedrijven werken als een goed geoliede machine. En Gantz zou maar een klein radartje zijn. “Ze zeiden mij: de deur staat voor je open, en laat ons vooral weten als je nog goede ideëen hebt. Ja, dacht ik, maar dan zetten jullie er een andere regisseur op. En dan is het wel een Disney film, maar geen Nina-film.”

Vanaf 30 juni is Edmond te zien in de Nederlandse bioscopen als voorfilm van Liza, The Fox Fairy.