'Dood in de Bijlmer': het uitvaartcentrum voor alle culturen

Over de regisseur, Paul Sin Nam Rigter, niets dan lof door de hoofdpersoon. "Paul heeft een manier waardoor hij in staat is om heel dichtbij te mogen komen", vertelt Van Loon. "Je hebt niet in de gaten dat je gefilmd wordt."

In de film is te zien hoe Anita van Loon met haar collega's een nieuw uitvaartcentrum in Amsterdam Zuid-Oost gaat bouwen. "Inwoners zeiden tegen mij: je kunt hier geboren worden, naar school gaan, ziek worden en studeren. Maar je kunt hier niet rouwen. Dus de vraag was er."

Verschillende culturen

Al snel had de groep door dat een klassiek Nederlands uitvaartcentrum niet bij het stadsdeel zou passen. "Er was behoefte aan een ruimte die recht deed aan de rouweens. Dus waar bijvoorbeeld vierhonderd mensen samen konden komen."

En, vertelt ze, ook de rituelen verschillen behoorlijk. "Mensen wilde hun eigen voedsel kunnen bereiden. Roti bijvoorbeeld. Dus ze hebben in het centrum een eigen keuken." En de toilethokjes zijn groter dan bij andere centra. "Ghanese dames zeiden tegen mij: zie je mijn kleding? Jullie toiletten zijn zo klein."

Afscheid nemen

Tijdens het filmen moest Van Loon ook afscheid nemen van haar eigen vader. Ze liet zich inspireren door de culturen om haar heen. "Wij hebben echt lekker gedronken op het leven van mijn vader. Dat was op het eiland waar ik geboren ben, Goeree-Overflakkee, eigenlijk een beetje bijzonder."

Op de dag dat ze zelf afscheid moet nemen, weet ze inmiddels ook beter wat ze wil. "Ik vind de manier waarop een Surinaams iemand naar het graf gedragen wordt... Met dansende dragers en letterlijk die beweging met live-muziek... Dat is prachtig."