Cees Geel: 'Eerlijkheid is door mensen uitgevonden, het leven is niet eerlijk'
- Nieuws
- Cees Geel: 'Eerlijkheid is door mensen uitgevonden, het leven is niet eerlijk'
Cees Geel is acteur. Hij vertolkt al jaren rollen op het witte doek, op televisie en in het theater. Bij het grote publiek werd hij bekend met zijn hoofdrol in de Oscar-inzending Simon. Hij won ermee een Gouden Kalf voor Beste Acteur. Hij is te gast in Nooit Meer Slapen en vertelt over zijn beginjaren als acteur, over zijn manier van acteren en over hoe de werkelijkheid zijn rollen soms lijken te spiegelen.
Een pijnlijke echtscheiding
Hij speelde een verlate echtgenoot en even later werd hij dat ook daadwerkelijk zelf: 'Life imitating art' zou je kunnen zeggen. Cees Geel: "Kunst imiteert het leven. Kunst hoort je een spiegel voor te houden, hoort iets te zeggen over de mensen. In de film was de situatie anders, en de afwikkelingen zie je niet in de film. Maar de afwikkelingen in het echte leven – en dat zal niemand verbazen – zijn uiterst pijnlijk, zeker met twee kinderen. Dat doet me nog steeds heel veel verdriet."
"Ik hou nu een boekje bij met wat ik voel en wat ik denk. Zodat mijn kinderen later dat kunnen lezen en kunnen inzien wat hoe ik erin sta en hoe ik erover denk. Dat gaat nu natuurlijk allemaal langs hun heen. Maar op een gegeven moment willen zij natuurlijk antwoord op hun vragen." Zijn verhaal documenteren, tegelijkertijd het voor jezelf op een rijtje zetten en het uiteindelijk ook te kunnen doorgeven zonder tussenkomst van anderen.
"Ik kom uit een heel solide familie en ik heb echt een keuze gemaakt om bij iemand te blijven. Ik ben niet iemand die opgeeft, en als iets niet leuks is, dan moet je daar ook mee doorgaan, ook als je hebt besloten om kinderen te krijgen." Maar het is anders gelopen dan dat hij dacht.
Als acteur kun je niet introvert blijven, dat is er op de toneelschool al uitgeslagen. "Je moet praten, heel precies en heel concreet. Dat heeft me in de loop der jaren – ik zit inmiddels bijna 30 jaar in het vak - geleerd om te benoemen wat ik doe, wat ik voel, wat ik zie en analyseren waarom ik denk dat dat is."
"Dat verdriet moet je op een gegeven moment omarmen", vertelt hij. "Als je het wegstopt komt het op een gegeven moment terug om in je nek te bijten. Het is onderdeel van het leven en je moet dat verdriet toelaten en zo eerlijk mogelijk aangaan. Maar ondanks de hele verdrietige situatie heb ik een goed leven met hele mooie mensen om me heen en twee lieve kinderen. En een heel mooi vak."
Dat hij naar de toneelschool ging dat was op z’n zachts gezegd een schok voor zijn ouders. Ik moest ook een hele hoop afleren. Je moet ook de schoonheid leren zien van het niet kunnen. Ik wilde altijd de beste zijn. Dat koste wel veel moeite. En ik kwam in een klas met allemaal heel andere types.
De laatste dichters
Vanaf deze week speelt hij in De laatste dichters, een muziektheatervoorstelling die is gebaseerd op het boek van Christine Otten. Het gaat over drie mannen die zich eind jaren ‘60 in Amerika emanciperen via poëzie en muziek. De geboorte van hiphop is een feit.
Hij vertelt over de voorstelling: "Mensen scharen zich in groepen, het midden verdwijnt. Maar ik geloof – op een misschien romantische manier – dat onze overeenkomsten groter zijn dan onze verschillen. En iedereen durft eerlijk te zijn in dit stuk over wat ze denken en voelen over racisme en dat is heel mooi en goed."
Alles van Nooit Meer Slapen terugluisteren?
Terugluisteren kan via jouw favoriete podcast. Nooit Meer Slapen is hét cultuurprogramma van de VPRO. Elke maandag- tot en met vrijdagnacht tussen 00.00 en 01.00 uur hoor je een diepgravend gesprek over cultuur, literatuur, film, muziek, theater of kunst.
Gerelateerd
