'Herinneringen in aluminiumfolie’ leest als een hompige anatomische les
- Nieuws
- 'Herinneringen in aluminiumfolie’ leest als een hompige anatomische les
[AVROTROS] Jeroen Vullings werkt voor Vrij Nederland, als redacteur en literair criticus. Eerder werkte Jeroen onder meer voor de Belgische krant De Standaard, de NPS en de Stichting Literaire Activiteiten Amsterdam. Hij studeerde Neerlandistiek aan de Universiteit van Amsterdam en publiceerde de essaybundel ‘Meegelokt naar een drassig veldje. Literatuur in verandering’. Momenteel is Jeroen bezig met de biografie van H.J.A. Hofland. De volgende boeken heeft hij besproken.
Jamal Ouariachi, Herinneringen in aluminiumfolie, Querido
Het verhalengenre pakt merkbaar gunstig uit voor Jamal Ouariachi (1978). Voor wie zijn romans gelezen heeft is dat geen nieuws: de keerzijde van Ouariachi’s forse literaire talent is zijn neiging tot oeverloos schrijven. In het verhalengenre krijgt hij godlof geen kans tot almaar uitdijen. Al direct in Ouariachi’s bundel Herinneringen in alumniumfolie blijkt dat hier een schrijver gedurfd bezig is zijn palet te verbreden. Het (talig) experiment schuwt hij daarbij niet, en per verhaal lijkt hij een nieuwe, bedachte wereld op te trekken. Lovenswaard dat hij dat allemaal probeert, maar vaste grond onder de voeten krijgt hij pas in verhalen die in de traditie van Roald Dahls sinistere Tales of the Unexpected geschreven zijn. Het is dan wel Dahl getransponeerd naar de eenentwintigste eeuw, waarin we bijvoorbeeld écht zien hoe kandidaten van een televisiedatingprogramma intiem met elkaar verkeren. In dat verhaal, ‘Come Together’, toont Ouarichi hoe moeiteloos hij zich kan inleven in zijn personages; ditmaal is dat een zwarte vrouw die haar date from hell beleeft met een racistische high-tech-controlfreak.
Zoveel is duidelijk: zonder grand guignol gaat het niet bij Ouariachi. Hij blijkt verzot op zo bloederig en gedetailleerd mogelijke dissectie – zijn bundel leest als een hompige anatomische les.
Teun van de Keuken, Goed volk, Prometheus
Het is een bekend gegeven dat mensen die solidair zijn met de hele wereld, juist in hun kleine kring van intimi nogal eens tekortschieten. Je vindt zulke tragische wereldverbeteraars uiteraard vooral aan de linkerkant van het politieke spectrum. De geëngageerde filmmaker en fotograaf Johan van der Keuken (1938-2001) was zo iemand, weten we nu dankzij de roman Goed volk van zijn zoon Teun van de Keuken. Deze kunstenaar belichaamde niet minder dan ‘het linkse levensgevoel’. Zoon Teun betaalde daarvoor de prijs: een zeer ongewone jeugd, to say the least.
Even belangrijk als zijn sektarisch aandoende anti-autoritaire ouderlijk milieu, was de omgeving waarin hij opgroeide: ‘het Eiland’, waarin we (vermoedelijk) het westelijke Bickerseiland in Amsterdam mogen herkennen. Nog belangrijker was de school waarnaar Teun gestuurd werd: ‘Mijn vaders politieke opvattingen brachten mij naar De Brug. Een lagere school gespeend van pretenties, met kinderen van laagopgeleide ouders, veel immigranten en uiterst magere resultaten. Een school die weinig te bieden had voor ouders die hun kinderen vooruit wilden helpen in het leven, maar die zich voor een gerespecteerd lid van de linkse witte culturele elite wel uitstekend leende voor een statement tegen segregatie. Dat statement was ik.’
Rob Hoogland & Arthur van Amerongen, Het Grote Foute Jongens Boek, Pepper Books
Een ‘Huti-Tutsi colleboratie’, zo noemen de markante journalisten Rob Hoogland (De Telegraaf) en Arthur van Amerongen (de Volkskrant) hun project: om in briefvorm nader tot elkaar te komen. De een rechts, de ander links, vroeger was daar geen sprake van een liaison. Kan het nu? En hoe rechts of links zijn de heren eigenlijk? Onderwijl amuseren ze de lezer door zonder taboes over hun leven te schrijven. Dat lukt ze met verve, want beide heren zijn naar eigen zeggen ‘foute jongens’. Heel erg foute jongens, maar ook heel erg fijn gezelschap voor de lezer die tegen een stootje kan. Premier Mark Rutte schreef sportief het voorwoord, waarin hij stelt: ‘Verder is het mij een raadsel waar dit boek over gaat.’ Ware woorden, maar is dat erg?
Luister de Boekenrubriek terug
Gerelateerd
